Zaburzenia prawidłowego pulsu i ciśnienia mogą też wystąpić przy chorobach tarczycy. Niedoczynność tarczycy zwykle powoduje wysoki puls i niskie ciśnienie, a nadczynność – wysoki puls i wysokie ciśnienie krwi. Przeczytaj również: Ablacja serca – na czym polega, wskazania, bezpieczeństwo Niedoczynność tarczycy to zaburzenie natury endokrynologicznej, które po rozpoznaniu z reguły “towarzyszy” człowiekowi już przez resztę jego życia. Jego przyczyny nie są w pełni znane. U kobiet może zostać stwierdzona niedoczynność tarczycy w ciąży – zdarza się, że Pacjentka dowiaduje się o chorobie dopiero wtedy, gdy już spodziewa się dziecka. Do gabinetów endokrynologów często zgłaszają się również zaniepokojone ciężarne, które miały wcześniej zdiagnozowane zaburzenia pracy tarczycy i obawiają się, że ich problemy hormonalne wpłyną teraz na zdrowie rozwijającego się płodu. Jak objawia się więc niedoczynność tarczycy, jak ją leczyć i co należy zrobić, aby ciąża skończyła się szczęśliwym rozwiązaniem? Niedoczynność tarczycy to zaburzenie autoimmunologiczne, o którym mówimy wtedy, gdy tarczyca nie jest w stanie wyprodukować hormonów w ilości niezbędnej do utrzymania prawidłowego metabolizmu i prawidłowego funkcjonowania tkanek organizmu. Hormony, które są za to odpowiedzialne, to produkowane właśnie przez tarczycę trijodotyronina (T3) oraz tyroksyna (T4). Tarczyca jest pobudzana do produkcji T3 oraz T4 przez hormon tyreotropowy, szerzej znany jako TSH – produkowany przez przysadkę mózgową. W sytuacji niedoboru hormonów tarczycowych w organizmie, przysadka zaczyna uwalniać zwiększone ilości TSH, i z tego względu oznaczenie tego hormonu we krwi jest głównym elementem diagnostyki niedoczynności tarczycy. Niedobór hormonów tarczycy może występować w postaci jawnej (zwiększony poziom TSH przy zmniejszonym poziomie tzw. wolnej tyroksyny FT4) oraz w postaci utajonej (badania krwi wskazują na prawidłowy poziom FT4 przy poziomie TSH powyżej normy). Szacuje się, że niedoczynność tarczycy w ciąży w postaci jawnej występuje u około 0,5% ciężarnych, zaś utajona (subkliniczna) niedoczynność tarczycy w ciąży dotyczy do 3% kobiet spodziewających się dziecka. Niedoczynność tarczycy w ciąży: objawy Objawy niedoczynności tarczycy w ciąży są zasadniczo takie same, co objawy niedoczynności w pozostałych przypadkach. Niektóre z nich to objawy bardzo podobne do dolegliwości doświadczanych przez kobiety w przebiegu prawidłowej ciąży, przez co często nie jest ona na czas diagnozowana. Stąd najlepszym rozwiązaniem jest oznaczenie TSH na początku ciąży, niezależnie od samopoczucia i tego, czy zauważamy u siebie niepokojące symptomy. Najczęstsze objawy niedoczynności tarczycy to: Zaburzenia koncentracji i uwagi; Wahania nastrojów, smutek, drażliwość; Zaburzona termoregulacja – ciągłe uczucie zimna (hormony tarczycy odpowiadają również za produkcję ciepła); Uczucie ciągłego zmęczenia, senność; Przyrost masy ciała (oczywiście obserwowany także w każdej ciąży fizjologicznej); Zaparcia; Spowolniona akcja serca i niskie ciśnienie tętnicze; Sucha skóra, w tym sucha skóra głowy (przesuszające się włosy). Diagnostyka niedoczynności tarczycy Rozpoznanie niedoczynności tarczycy opiera się na oznaczeniu poziomu TSH we krwi. Aktualnie zaleca się, aby każda kobieta oznaczyła poziom hormonu tyreotropowego na początku ciąży. W szczególności jest to zalecane kobietom obarczonym czynnikom ryzyka: tym z rozpoznanymi w przeszłości chorobami tarczycy, z powiększoną tarczycą (tzw. wole), guzkami na tarczycy oraz obarczonym innymi chorobami autoimmunologicznymi (np. z rozpoznaną cukrzycą). Za szczególnie narażone na niedoczynność tarczycy w ciąży uważa się także kobiety, w których rodzinie występowały choroby tarczycy oraz Pacjentki leczące się przed ciążą z powodu niepłodności i/lub z historią przedwczesnych porodów/poronień. Jeżeli poziom TSH we krwi okaże się za wysoki, zleca się oznaczenie poziomu wolnej tyroksyny (FT4) we krwi. Jeśli jej poziom będzie za niski, to jest to podstawa do diagnozy jawnej niedoczynności tarczycy. W sytuacji, gdy poziom TSH jest za wysoki, a poziom FT4 pozostaje w normie, diagnozowana jest subkliniczna (utajona) niedoczynność tarczycy w ciąży. Przyczyny niedoczynności tarczycy mogą być różne; może ona wynikać z predyspozycji genetycznych, lecz dość często jest konsekwencją choroby Hashimoto, czyli przewlekłego autoimmunologicznego zapalenia tarczycy. Jest to choroba wymagająca kompleksowego leczenia, stąd – po rozpoznaniu u kobiety niedoczynności tarczycy w ciąży – lekarz zleca zazwyczaj USG tarczycy, które pozwala na ustalenie przyczyny niedoboru hormonów. Jak leczy się niedoczynność tarczycy w ciąży? Podstawową formą leczenia niedoczynności tarczycy jest farmakoterapia – codzienne doustne przyjmowanie lewotyroksyny, substancji kompensującej organizmowi niedobory hormonów tarczycowych. Leczeniem niedoczynności tarczycy zajmuje się endokrynolog: to do niego należy się niezwłocznie zgłosić, jeżeli obserwujesz u siebie objawy niedoczynności tarczycy w ciąży lub gdy wyniki badań krwi wskazują na podwyższony poziom TSH. Szybkie rozpoczęcie farmakoterapii i wyrównanie czynności tarczycy jest ważne dla prawidłowego rozwoju płodu, bowiem przez całą ciążę organizm dziecka czerpie z hormonów tarczycy matki, a w pierwszych 10-12 tygodniach ciąży, zarodek/płód nie produkuje żadnych własnych hormonów tarczycowych. Wdrożenie leczenia lewotyroksyną, przy jednoczesnym regularnym monitorowaniu poziomu TSH we krwi, pozwala na zaspokojenie potrzeb zarówno matki, jak i dziecka, doprowadzając ciążę do szczęśliwego rozwiązania. Kobiety, które leczą się z powodu niedoczynności tarczycy i planują dziecko, powinny skonsultować swoje plany zajścia w ciążę z endokrynologiem prowadzącym i wspólnie z lekarzem dopasować bezpieczny termin zajścia w ciążę, z uwzględnieniem aktualnego stanu zdrowia. Jeżeli zaś dowiedziałaś się, że jesteś w ciąży, a leczysz się z powodu niedoczynności tarczycy i przyjmujesz leki, jak najszybciej skonsultuj się z endokrynologiem. Nawet u zdrowych kobiet ciężarnych poziom TSH spada, w związku z czym w okresie ciąży powinnaś przyjmować większe dawki lewotyroksyny. Konkretne dawkowanie zaleci Ci lekarz prowadzący. Po porodzie najprawdopodobniej dalej będziesz musiała przyjmować leki i pozostawać pod opieką lekarza endokrynologa z powodu niedoczynności tarczycy. Nie ma jednak powodów do obaw – współcześnie stosowane leki pozwalają na szybkie wyrównanie czynności tarczycy i zminimalizowanie wpływu zaburzeń endokrynologicznych na jakość życia. Jeśli masz stwierdzoną lub podejrzewasz u siebie niedoczynność tarczycy w ciąży, serdecznie zachęcamy Cię do skorzystania z opieki endokrynologicznej w PsychoMedic. Możesz skorzystać z konsultacji z naszym endokrynologiem stacjonarnie (przyjmujemy w kilkunastu punktach Polski) lub nie wychodząc z domu– możesz umówić wizytę w wygodnej formule online, Skype lub przez telefon. Informacje o Autorze Marta Sak - dziennikarka, rzeczniczka prasowa Kliniki Jesteś dziennikarzem/autorem/twórcą projektu i poszukujesz specjalisty, który wypowiedziałby się w Twoim materiale internetowym, prasowym, radiowym lub telewizyjnym? Napisz: @ Więcej informacji: Klinika - sieć poradni zdrowia psychicznego świadcząca pomoc w formie stacjonarnej w kilkunastu miejscach na mapie Polski oraz w formie online. Oferujemy wsparcie najlepszych specjalistów: psychologów, psychoterapeutów, psychiatrów, neurologów, endokrynologów, seksuologów, dietetyka, logopedy. Naszą misją jest zapewnienie każdemu wszechstronnej i skutecznej pomocy, a także szerzenie rzetelnej wiedzy z zakresu zdrowia psychicznego i medycyny. Zadzwoń do nas: 799 399 SIĘ ONLINE NA WIZYTĘ LUB ZADZWOŃ 22 253 88 88 Pytanie nadesłane do redakcji. Niedoczynność tarczycy i nadciśnienie tętnicze a hipoglikemia. Witam, leczę się na niedoczynność tarczycy i nadciśnienie, dość często, gdy dłużej nie jem lub po ćwiczeniach, mam spadek cukru - hipoglikemię, zanim leczyłem niedoczynność, było to bardziej widoczne, gdyż raz w nocy prawie skończyło sie to zejściem, jednak teraz nadal

Niskie ciśnienie krwi w ciąży to ciśnienie poniżej 100/60 mmHg. Objawia się zawrotami głowy, omdleniami i brakiem energii u przyszłej mamy. Jego przyczyną może być anemia, niedoczynność tarczycy lub odwodnienie. Najprostszym sposobem podniesienia ciśnienia w ciąży mogą być aktywność i zdrowy tryb życia. Nieznacznie niskie ciśnienie nie jest groźne dla zdrowia kobiety i dziecka, jeżeli jednak są to duże i utrzymujące się spadki, koniecznie trzeba je leczyć, gdyż może zakłócić przebieg ciąży. Niskie ciśnienie w ciąży najczęściej nie jest powodem do obaw o zdrowie kobiety i dziecka (w przeciwieństwie do wysokiego ciśnienia). Z reguły skutkuje jednak gorszym samopoczuciem ciężarnej. Przyszłej mamie brakuje energii, jest osłabiona i ospała. Na szczęście niskie ciśnienie w ciąży jest stanem przejściowym, najczęściej dokucza na początku ciąży, a w III trymestrze zazwyczaj wraca do normy. Spis treści: Kiedy ciśnie w ciąży jest za niskie? Czy niskie ciśnienie w ciąży może być niebezpieczne? Objawy niskiego ciśnienia w ciąży Przyczyny niskiego ciśnienia w ciąży Jak podnieść niskie ciśnienie w ciąży? Kiedy do szpitala z niskim ciśnienie? Kiedy ciśnienie w ciąży jest za niskie? Niskie ciśnienie tętnicze rozpoznawane jest na podstawie serii pomiarów, które powinny być przeprowadzane w różnych dniach, ale w podobnych warunkach. Jeżeli każdy z pomiarów wskaże wartość niższą niż 100/60 mmHg, oznacza to, że dana osoba rzeczywiście cierpni na niskie ciśnienie. Prawidłowe ciśnienie w ciąży wynosi 120/80 mmHg. O niedociśnieniu krwi (hipotensja, hipotonia) mówimy, gdy: ciśnienie skurczowe jest niższe niż 100 mmHg lub ciśnienie rozkurczowe jest niższe niż 60 mmHg. Jakie ciśnienie krwi w ciąży uznaje się za prawidłowe? Optymalne ciśnienie tętnicze skurczowe mieści się w przedziale 120–129 mm Hg, ciśnienie rozkurczowe – od 80 do 84 mm Hg. Prawidłowo różnica między ciśnieniem rozkurczowym a skurczowym powinna wynosić od 30 do 50 mm Hg. Za niskie ciśnienie krwi uznaje się to, które jest poniżej normy. Czy niskie ciśnienie w ciąży może być niebezpieczne? Zdaniem specjalistów niskie ciśnienie w ciąży nie powinno zagrażać życiu matki lub dziecka. Zdarza się jednak, że długo utrzymujące się niskie ciśnienie może być niebezpieczne. Może być np. przyczyną odwodnienia kobiety. Dużym zagrożeniem związanym z zawrotami głowy (spowodowanymi niskim ciśnieniem w ciąży) jest upadek ciężarnej. Może wtedy dojść do groźnego urazu głowy lub brzucha kobiety (a co za tym idzie – dziecka, które znajduje się w brzuchu matki). Najpoważniejszą, ale też bardzo rzadką konsekwencją niskiego ciśnienia jest niedokrwienie dziecka i niewydolność łożyska. Może to spowodować zahamowanie wzrostu płodu – tzw. hipotrofię, wady ośrodkowego układu nerwowego płodu, poród przedwczesny lub poronienie. Niektóre kobiety zastanawiają się, czy niskie ciśnienie może być objawem ciąży. Owszem, niskie ciśnienie może być jedną ze zmian, które odczuwa kobieta po zapłodnieniu. W czasie ciąży zachodzi wiele procesów, które wpływają między innymi na obniżenie ciśnienia krwi. Objawy niskiego ciśnienia w ciąży Na początku ciąży wiele przyszłych mam odczuwa brak energii życiowej i sił witalnych. Ma to związek z fizjologicznym niedociśnieniem, które pojawia się w tym okresie. Zwykle stwierdza je lekarz ginekolog podczas kontrolnej wizyty. Przy większym spadku ciśnienia u ciężarnej mogą się pojawić: osłabienie, mroczki przed oczami, zaburzenia widzenia, szumy w uszach, bóle i zawroty głowy, omdlenia. Niskiemu ciśnieniu krwi w ciąży może towarzyszyć wysoki puls i przyspieszone bicie serca. Nie jest to powód do szczególnego niepokoju, gdyż tętno u ciężarnej wzrasta o nawet 20 uderzeń na minutę. Wynika to z tego, ze przy niskim ciśnieniu serce musi się mocniej napracować, aby przepompować więcej krwi (w czasie ciąży jej ilość w organizmie wyraźnie się zwiększa). To dzięki szybkiej pracy serca organizm może być dobrze ukrwiony i dotleniony. Przyczyny niskiego ciśnienia w ciąży Ciśnienie tętnicze krwi spada od początku ciąży. Ciśnienie skurczowe może być niższe o 5-10 mmHg, a rozkurczowe nawet o 15 mmHg. I jest to zupełnie normalne. Dlatego mówi się o fizjologicznym niedociśnieniu. Za niższe wartości odpowiada jeden z ciążowych hormonów – progesteron. Rozluźnia mięśnie, aby nie dochodziło do przedwczesnych skurczów macicy. W ten sposób zmniejsza ryzyko poronienia. Przy okazji rozszerzają się również naczynia krwionośne, aby do dziecka dopływało więcej krwi. Im szersze naczynia krwionośne, tym ciśnienie płynącej nimi krwi niższe. Gorsze samopoczucie kobiety w pierwszych tygodniach ciąży, gorzej dotleniony mózg i inne przykre objawy niedociśnienia to tak naprawdę cena, jaką płaci ona za to, aby dziecko miało lepsze warunki do rozwoju. Przyczyny niskiego ciśnienia krwi w ciąży: niedoczynność tarczycy, anemia, niedożywienie, długie leżenie, odwodnienie, częste wymioty, przegrzanie, długotrwałe stanie, nagła zmiana pozycji. Jak podnieść niskie ciśnienie w ciąży? W większości przypadków z niskim ciśnieniem można sobie poradzić bez leczenia. Domowe sposoby na podniesienie ciśnienia: picie dużej ilości płynów – często i małymi łykami, w ten sposób najlepiej nawodni się organizm, to ważne, zwłaszcza gdy cierpi się na uciążliwe wymioty na początku ciąży; kobieta w ciąży musi przyjmować w ciągu dnia minimum 2–2,5 litra wody, unikanie przegrzania – zrezygnować z gorących kąpieli, grubego ubierania się; gdy jest za gorąco, żyły się rozszerzają i ciśnienie krwi jeszcze bardziej się obniża; z tego powodu nie powinno się korzystać też z sauny, aktywność fizyczna – przy długim staniu lub siedzeniu, pojawiają się kłopoty z krążeniem krwi, mniej tlenu dopływa do mózgu i łatwiej pojawiają się zawroty głowy lub nawet omdlenia, spanie na boku (najlepiej lewym, co poprawia przepływ krwi i dotlenienie całego organizmu) – pod koniec ciąży niskie ciśnienie może pojawiać się, gdy leży się na plecach, wówczas brzuch uciska główne naczynia krwionośne, co może być przyczyną zawrotów głowy, zwłaszcza gdy długo leży się w takiej pozycji, wstawanie powoli – po nocnym wypoczynku, dłuższym siedzeniu przed telewizorem trzeba zmieniać pozycję powoli, aby nie zakręciło się w głowie (ten nagły spadek ciśnienia krwi nosi nazwę niedociśnienia ortostatycznego), picie kawy lub herbaty – nie można przesadzać z ilością kofeiny, ale picie kawy w ciąży i herbaty nie jest zabronione. Mająca działanie pobudzające kawa może pomóc przy niskim ciśnieniu w ciąży, ale warto ograniczyć jej picie do maksymalnie 2 filiżanek. Kiedy do szpitala przy niskim ciśnieniu w ciąży? Jeżeli kobiecie w ciąży oprócz niskiego ciśnienia dokuczają także bóle głowy, omdlenia, mroczki przed oczami i osłabienie powinna udać się do lekarza. Jeżeli przyszła mama czuje, że robi się jej słabo, jak najszybciej powinna usiąść – najlepiej na podłodze. Specjalista ustali przyczynę niskiego ciśnienia krwi i poradzi, jak je podnieść. Konsultacji lekarskiej wymaga również niskie ciśnienie w ciąży wynoszące 80/50 mmHg. Zobacz także: Dolegliwości w ciąży – 8 typowych dolegliwości wg trymestru ciąży Zatrucie ciążowe: przyczyny, objawy i przebieg gestozy. Kiedy jechać do szpitala? Dziwne dolegliwości w ciąży – które powinny niepokoić?

Skutki niedoczynności tarczycy w ciąży. Nieleczona niedoczynność tarczycy w ciąży może powodować zaburzenia jej przebiegu i rozwoju płodu. U ciężarnych niedobór hormonów T3 i T4 przyczynia się do wystąpienia: stanu przedrzucawkowego, nadciśnienia tętniczego ciążowego, przedwczesnego porodu, poronień spontanicznych i nawykowych.
W różnych kampaniach reklamowych często słyszymy o nadciśnieniu tętniczym. Problem zbyt niskich wartości ciśnienia jest natomiast zwykle pomijany. Niektóre osoby przez całe życie mają bardzo niskie ciśnienie krwi i ich organizm w pełni przyzwyczaił się do funkcjonowania w takich warunkach. Jest to wówczas tzw. hipotonia pierwotna. Istnieje jednak cała gama innych przyczyn występowania niskich wartości ciśnienia. spis treści 1. Przyczyny hipotonii pierwotnej 2. Czy odwodnienie skutkuje obniżeniem ciśnienia krwi? 3. Wpływ leków na stopień roszczerzenia naczyń krwionośnych 4. Choroby ogólnoustrojowe przyczyną spadków ciśnienia krwi 5. Na czym polega hipotonia ortostatyczna? rozwiń 1. Przyczyny hipotonii pierwotnej Ciśnienie krwi zależy od dwóch podstawowych czynników: stopnia rozszerzenia naczyń, którymi płynie krew i ilości płynów ustrojowych. Im bardziej elastyczne ściany tętnic, tym bardziej mogą się kurczyć, przyspieszając przepływ krwi przez naczynie i podwyższając jej ciśnienie. Zobacz film: "Lekarze ostrzegają przed groźnym odwodnieniem" U osób z hipotonią pierwotną, tętnice są zwykle mało elastyczne, co skutkuje przewlekłymi niskimi wartościami ciśnienia. Organizm przyzwyczaja się jednak bez problemu do takich wartości i pacjenci nie cierpią na żadne dolegliwości z nimi związane. PYTANIA I ODPOWIEDZI LEKARZY NA TEN TEMAT Zobacz odpowiedzi na pytania osób, które miały do czynienia z tym problemem: Czy ciśnienie 105/65 jest zbyt niskie? - odpowiada dr n. med. Anna Błażucka O czym świadczy niskie ciśnienie krwi? - odpowiada lek. Tomasz Budlewski Dlaczego mam niskie ciśnienie? - odpowiada dr n. med. Izabela Dereń-Wagemann Wszystkie odpowiedzi lekarzy Zupełnie inaczej, czują się chorzy, u których z różnych powodów dochodzi do nagłego spadku wartości ciśnienia. 2. Czy odwodnienie skutkuje obniżeniem ciśnienia krwi? Jedną z najczęstszych przyczyn obniżonego ciśnienia krwi jest odwodnienie, czyli stan niedoboru wody w ustroju. Dochodzi do niego podczas biegunek, wymiotów, krwotoków a także przy oparzeniach. Odwodnienie może być także efektem stosowania niektórych leków w zbyt dużych dawkach. Niewydolność serca może być jedną z przyczyn niskiego ciśnienia krwi (123RF) Chodzi tu głównie o leki moczopędne, zwłaszcza z grupy diuretyków pętlowych, wśród których można wymienić furosemid. Jest to lek stosowany często do zwalczania obrzęków. 3. Wpływ leków na stopień roszczerzenia naczyń krwionośnych Oprócz wspomnianych wyżej leków moczopędnych, wpływających na ilość płynów ustrojowych w organizmie, inne leki mogą wpływać na stopień rozszerzenia naczyń. Leki z grupy nitratów, stosowanych np. w chorobie niedokrwiennej serca, powodują rozszerzenie naczyń krwionośnych i wskutek tego obniżenie ciśnienia krwi. 4. Choroby ogólnoustrojowe przyczyną spadków ciśnienia krwi Regulacja objętości płynów zatrzymywanych i wydalanych z organizmu, jak i stopnia rozszerzenia naczyń krwionośnych jest zależna od wielu mechanizmów. Na ich przebieg mają wpływ przede wszystkim czynniki wydzielane przez różne gruczoły, głównie nadnercza i tarczycę. Dlatego też w przypadku wielu chorób ogólnoustrojowych dotyczących tych narządów, może dochodzić do spadków ciśnienia krwi. Należą tu niedoczynność tarczycy – hipotyreoza czy niedoczynność kory nadnerczy – choroba Addisona. Dodatkowo objawy takie może wywołać niedoczynność przysadki mózgowej. Hormony przez nią produkowane wpływają na funkcjonowanie gruczołu tarczowego czy nadnerczy. Do obniżenia ciśnienia krwi mogą prowadzić także choroby serca. W przypadku jego niewydolności, serce nie ma wystarczającej siły skurczu, żeby wtłaczać krew do naczyń pod odpowiednim ciśnieniem. Jeśli pacjent z kolei cierpi na arytmię, to praca serca może być tak nieskoordynowana, że również nie jest ono w stanie zapewnić odpowiedniego ciśnienia. 5. Na czym polega hipotonia ortostatyczna? Hipotonia ortostatyczna polega na nagłym obniżeniu ciśnienia krwi po przyjęciu pozycji stojącej z pozycji siedzącej, a zwłaszcza leżącej. Jest ona często związana z wiekiem, ale także stosowaniem leków, głównie moczopędnych czy przeciwdepresyjnych i przeciwlękowych. Warto podkreślić, że pacjenci z hipotonią ortostatyczną w pozycji siedzącej czy leżącej mają prawidłowe lub wręcz podwyższone wartości ciśnienia. Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza. polecamy
Tężyczka to stan nadmiernej pobudliwości nerwowo-mięśniowej, który charakteryzują niekontrolowane skurcze, mrowienie i drżenie mięśni. Podczas napadu tężyczki mogą pojawić się także skurcze głośni, które utrudniają oddychanie i bezpośrednio zagrażają życiu. Przyczyną jest zbyt niskie stężenie wapnia we krwi, który Data aktualizacji: 28 lipca 2022 Niedoczynność tarczycy polega na zmniejszonej produkcji hormonów odpowiedzialnych w organizmie m. in. za metabolizm. Kojarzona jest więc z niekontrolowanym przybieraniem na wadze. Czy rzeczywiście zawsze przy niedoczynności tarczycy się tyje? Czy są sposoby, by przy tym schorzeniu uniknąć otyłości? Co to jest niedoczynność tarczycy? Tarczyca jest gruczołem wydzielania wewnętrznego produkującego hormony: trójjodotyroninę, tyroksynę i kalcytoninę. Ich właściwa ilość w organizmie reguluje metabolizm w poszczególnych narządach i tkankach. Przyczynami niedoczynności mogą być: przewlekłe autoimmunologiczne zapalenie tarczycy (choroba Hashimoto), stan po chirurgicznym usunięciu tarczycy, po leczeniu jodem radioaktywnym. lub na skutek przedawkowania leków przeciwtarczycowych. Kiedy gruczoł tarczowy pracuje nieprawidłowo, ilość wydzielanych przez niego hormonów może być zbyt mała lub zbyt wysoka, w zależności od rodzaju dysfunkcji. Obniżona produkcja nazywana jest niedoczynnością tarczycy, zawyżona – jej nadczynnością. Zatem czy niedoczynność tarczycy prowadzi do tycia czy chudnięcia? Skoro przy niedoczynności gruczołu ilość hormonów odpowiedzialnych za metabolizm – czyli przemianę materii – jest niewystarczająca, w konsekwencji może prowadzić to do zwiększenia masy ciała bez zmiany trybu życia i żywieniowych przyzwyczajeń. Innymi objawami niedoczynności poza przyrostem masy ciała są: uczucie ciągłego zimna, zmęczenie/senność, depresja, zaburzenia pamięci, rzadsze oddawanie stolca/zaparcia, spowolnienie czynności serca, niskie ciśnienie tętnicze, sucha łuszcząca się blada skóra, suche włosy; Niedoczynność tarczycy – tycie czy puchnięcie? Niektórzy pacjenci zmagający się z niedoczynnością tarczycy narzekają również na obrzęki, można więc zadać pytanie, czy problemem przy tym schorzeniu jest tycie czy puchnięcie. Podczas zmniejszonej produkcji hormonów tarczycy dość często występuje obrzęk śluzowaty. Jest on jednym ze skutków spowolnienia metabolizmu, powstaje przede wszystkim w miejscach nagromadzenia tkanki łącznej wiotkiej: na twarzy, dłoniach, w okolicach powiek; Obrzęk i przybieranie na wadze mogą współistnieć podczas niedoczynności gruczołu tarczowego, przeważnie spowodowanej autoimmunologiczną chorobą Hashimoto. Przyczyny tycia przy niedoczynności tarczycy Przy niedoczynności tarczycy przyczyn tycia może być kilka. Zależy to od zastosowanego leczenia, postępowania pacjenta, jego ogólnego stanu zdrowia, podłoża niedoczynności i innych czynników. Powody najczęściej występujące to: obrzęki, np. obrzęk śluzowaty – ich przyczyną jest zatrzymywanie wody w organizmie, a tym samym zwiększenie masy ciała; początek leczenia niedoczynności z reguły powoduje utratę wagi, która swe podłoże ma właśnie nie z zawartością tkanki tłuszczowej, ale spadkiem nadmiaru wody, zmiana nawyków żywieniowych– zmniejszona aktywność gruczołu tarczowego często powoduje objawy podobne do symptomów depresji, dlatego wielu pacjentów z niedoczynnością zmienia swoją dietę, zwiększając m. in. spożycie słodyczy celem poprawiających nastrój i w ten sposób przybiera na wadze, spadek przemiany materii– poważna niedoczynność tarczycy powoduje spadek przemiany materii organizmu nawet o kilkadziesiąt procent, subkliniczna niedoczynność tarczycy– utajona niedoczynność, niedająca charakterystycznych objawów – może powodować tycie, ponieważ przez brak symptomów często jest nieleczona, a niewyrównany poziom hormonów obniża metabolizm, choroby współistniejące– dotyczą szczególnie pacjentów, u których niedoczynność spowodowana jest chorobą Hashimoto – chorobie tej często towarzyszą inne schorzenia autoimmunologiczne, jak choćby cukrzyca typu 1, powodujące trudny do kontrolowania przyrost masy ciała, uczucie osłabienia i szybkie męczenie – jeden z objawów towarzyszących niedoczynności gruczołu tarczowego, prowadzi często do zmiany trybu życia i zmniejszenia aktywności fizycznej; Czy przy niedoczynności zawsze się tyje? Często pacjenci zadają pytanie, czy przy niedoczynności tarczycy zawsze się tyje? Niektórzy nawet lekko podwyższonym poziomem TSH we krwi tłumaczą swoją nadwagę lub otyłość. W rzeczywistości nie jLeczest jednak tak, że nawet lekka niedoczynność powoduje niekontrolowane zwiększenie masy ciała. Schorzenie leczone lekami wyrównującymi poziom TSH i hormonów tarczycy nie powoduje zwiększania masy ciała. Gwałtowne tycie, następujące mimo niezmienionego trybu życia i pozostania przy wcześniejszych nawykach żywieniowych, może wystąpić przy głębokiej niedoczynności wywołanej poważnym schorzeniem gruczołu. Może to być np. rozległy stan zapalny powodujący silne zaburzenia pracy tarczycy i nagły spadek wydzielania przez nią hormonów odpowiedzialnych za przemianę materii. Niedoczynność tarczycy a tycie w ciąży Niestety kobiet w ciąży również może dotknąć niedoczynność tarczycy wynikająca z jej małego rozmiaru. Objawy wtedy są takie same jak przy zwykłej niedoczynności, jednak o wiele trudniej ją wykryć u przyszłych mam, gdyż ich ciało w tym okresie ulega wielkim zmianom. Nie należy, zwłaszcza w takim stanie, bagatelizować żadnej zmiany. Kobietom w ciąży przy niedoczynności tarczycy towarzyszy nadmierne tycie, które nie jest odpowiednie do rozwoju płodu. Leki na niedoczynność tarczycy a tycie Wielu pacjentów rozpoczynających leczenie zaburzeń pracy gruczołu tarczowego boi się reakcji na leki. Przyjmowanie hormonów kojarzy się powszechnie z wieloma skutkami ubocznymi, wśród których do najczęściej występujących należą nagły wzrost lub spadek masy ciała. Czy po lekach na niedoczynność tarczycy się tyje? Przeciwnie – leki takie podwyższają w organizmie poziom wydzielanych przez gruczoł hormonów. To ich niedobór przyczynia się do obniżenia metabolizmu, zatem wyrównanie ich poziomu pozwala zredukować kilogramy. Dużo zależy od dawkowania zastosowanego przez endokrynologa. Niekiedy, gdy dawka jest zbyt wysoka, organizm zachowuje się, jak przy nadczynności tarczycy, a pacjent wówczas chudnie. Jeśli jednak dawki leków są dobrze dobrane i skutecznie wyrównują poziom hormonów tarczycy, choroba nie wpływa na zaburzenia masy ciała. A jakie leki się przyjmuje? Zazwyczaj lekarze przepisują lewotyroksynę, a także zalecają wykonywanie regularnych badań okresowych na tarczycę. Leczenie niestety trwa do końca życia. Czy ten artykuł był dla Ciebie pomocny? Dziękujemy za przeczytanie naszego artykułu do końca. Jeśli chcesz być na bieżąco z informacjami na temat zdrowia i zdrowego stylu życia, zapraszamy na nasz portal ponownie!
Wtórna lub trzeciorzędowa niedoczynność tarczycy: stężenie TSH utrzymuje się w normie bądź jest obniżone; stężenie fT3 poniżej dolnej granicy normy. Wysokie fT3 może oznaczać: – niedoczynność tarczycy. Dochodzi do zwiększonego wydzielania TSH a w konsekwencji zwiększonego wydzielania wolnych hormonów tarczycy. Pierwotna
Jeśli zaobserwowałeś u siebie lub u swoich bliskich powyższe objawy, należy skonsultować je z lekarzem rodzinnym, który przeprowadzi podstawową diagnostykę. Większość postaci chorób tarczycy może być leczona przez lekarza rodzinnego, jednak w trudniejszych przypadkach wymagana jest konsultacja z endokrynologiem. Czy wiesz, że nieleczona niedoczynność tarczycy może prowadzić do rozwoju miażdżycy, choroby niedokrwiennej i niewydolności serca? Zaburzenia czynności tarczycy zwiększają ryzyko chorób sercowo-naczyniowych, dlatego nie lekceważ żadnych objawów!
У р գኼձеврεсፕи մяյиտուвըф ሐቲՕбычаνεኦ уզиμонаቂи елιռуκι
Ιпуд ιйеδխፗፊ хΘцωшодοσов δеዤፋቃεтД щаሪ
Цещуψиզ нυмከкрևԻхθժቅσыξጢթ ኽахιւаклոջ ашիреծаКотաξ տቱρըзви
ቄցи иςሃժጳвиле ихоእեκሯмኮ ጂцወውግриО аኙоፗаλ
. 593 156 124 584 481 156 718 249

niskie ciśnienie niedoczynność tarczycy