Sprzedaż wysyłkowa z terytorium kraju (dalej: SW) jest zdefiniowana w art. 2 pkt 23 u.p.t.u. Jest to dostawa towarów przemieszczanych przez podatnika podatku od towarów i usług lub na jego rzecz z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, czyli tak samo, jak w przypadku wewnątrzwspólnotowej
Sprzedaż wysyłkowa towarów realizowana w Polsce na rzecz konsumentów, za którą płatność następuje za pośrednictwem banku lub agenta płatności, korzysta ze zwolnienia z ewidencjonowania jej za pomocą kasy fiskalnej - potwierdził Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 07.05.2018 r. nr 0115-KDIT1-1.4012.159.2018.1.AJ.Polscy przedsiębiorcy coraz częściej korzystają z możliwości sprzedaży towarów poza granice naszego kraju. Sprzedaż wysyłkowa z terytorium kraju do państw Unii Europejskiej w ostatnich latach znacznie zyskała na popularności. Prowadząc ją z terytorium kraju, trzeba jednak mieć na uwadze, że tego typu transakcje nie zawsze opodatkowane są w Polsce. Po przekroczeniu określonych limitów wartości sprzedaży wysyłkowej z kraju na terytorium poszczególnych państw należących do Unii Europejskiej zachodzi konieczność rozliczenia podatku VAT w kraju nabywcy. 1. Definicja sprzedaży wysyłkowej Definicję sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju odnajdziemy w art. 2 pkt 23 ustawy o VAT, zgodnie z którym jest to dostawa towarów wysyłanych lub transportowanych przez podatnika VAT lub na jego rzecz z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego, które jest państwem przeznaczenia dla wysyłanego lub transportowanego towaru, jeśli dokonywana jest na rzecz: a) podatnika podatku od wartości dodanej lub osoby prawnej niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej – którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9, lub b) każdego innego niż wymieniony w lit. a) podmiotu niebędącego podatnikiem podatku od wartości dodanej. Uwaga O sprzedaży wysyłkowej będziemy zatem mówili w sytuacji, gdy czynny podatnik z jednego kraju UE sprzedaje towary przewożąc je do kraju nabywcy, który nie jest zobowiązany do rozliczania podatku VAT z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia. 2. Wyłączenia ze sprzedaży wysyłkowej W art. 23 ust. 11 i ust. 13 ustawodawca określił czynności, które są wyłączone z systemu sprzedaży wysyłkowej ze względu na przedmiot dostawy. Wyłączenia te dotyczą dostawy: nowych środków transportu, towarów, które są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, przez dokonującego ich dostawy lub przez podmiot działający na jego rzecz, towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, opodatkowanych według szczególnych procedur przewidzianych dla tych towarów (tzn. w systemie VAT marża). Wyłączenie dostawy nowych środków transportu ze sprzedaży wysyłkowej związane jest z tym, że w przypadku przemieszczenia tych środków transportu z terytorium jednego państwa członkowskiego do innego państwa, zawsze mamy do czynienia z transakcją wewnątrzwspólnotową, niezależnie od statusu nabywcy i dostawcy. Z tego też względu dostawa nowych środków transportu nie może być traktowana jako sprzedaż wysyłkowa i nie mogą mieć do niej zastosowania reguły dotyczące wyboru miejsca opodatkowania, obowiązujące przy sprzedaży wysyłkowej z kraju. Jeśli chodzi o dostawę towarów, które są instalowane, to niezależnie od wartości dostawy oraz statusu podmiotu, który jest ich odbiorcą – miejscem opodatkowania jest zawsze państwo przeznaczenia. Natomiast dostawa towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków podlega opodatkowaniu w ramach szczególnej procedury, dlatego też została wyłączona z zasad opodatkowania obowiązujących przy sprzedaży wysyłkowej. 3. Miejsce opodatkowania Generalnie w przypadku sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, dostawę towarów uznaje się za dokonaną na terytorium państwa członkowskiego przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów (art. 23 ust. 1 ustawy o VAT). Miejscem opodatkowania przy sprzedaży wysyłkowej jest terytorium kraju, do którego dostarczane są towary. Mechanizm opodatkowania sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, uzależniony jest od wysokości obrotów, jakie sprzedawca osiągnął w danym roku z tytułu tak zrealizowanych dostaw z odbiorcami z danego kraju. Poszczególne państwa mają obowiązek ustalenia limitów dla sprzedaży wysyłkowej, które zgodnie z postanowieniami art. 34 ust. 2 dyrektywy w sprawie VAT nie mogą być niższe niż euro i wyższe niż euro. W przypadku sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, dostawę towarów uznaje się za dokonaną na terytorium Polski, jeżeli całkowita wartość netto towarów, innych niż wyroby akcyzowe, wysłanych lub transportowanych do tego samego państwa członkowskiego w ramach sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, jest mniejsza lub równa w danym roku od kwoty wyrażonej w złotych, odpowiadającej kwocie ustalonej przez państwo członkowskie przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów. Warunkiem jest również nieprzekroczenie limitu w roku poprzednim (art. 23 ust. 2 i 3 ustawy). Z chwilą gdy obroty przekroczą wyznaczony przez dany kraj limit, dostawa obligatoryjnie będzie podlegała opodatkowaniu w kraju przeznaczenia towarów do końca roku i przez cały następny rok. 4. Wybór miejsca świadczenia Sprzedaż wysyłkowa towarów z Polski do innego państwa unijnego do chwili osiągnięcia ustalonego w tym państwie limitu obrotów, podlega opodatkowaniu na terytorium kraju. Zasada ta nie jest jednak bezwzględnie obowiązująca. Uwaga Podatnicy, których obroty nie przekroczyły określonego limitu, mogą wybrać jako miejsce opodatkowania terytorium państwa członkowskiego, do którego dokonywana jest sprzedaż wysyłkowa, pod warunkiem pisemnego zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego o skorzystaniu z takiego rozwiązania, z zaznaczeniem nazwy państwa członkowskiego lub państw, których powiadomienie to dotyczy. Zawiadomienie składa się na formularzu VAT-21, którego wzór określa rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 5 kwietnia 2004 r. w sprawie wzoru zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego o wyborze lub rezygnacji z wyboru miejsca opodatkowania w przypadku sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju (Dz. U. nr 55, poz. 538 ze zm.). Druk VAT-21 służy zarówno do zawiadomienia o wyborze miejsca opodatkowania w przypadku sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, jak i o rezygnacji z tej opcji rozliczania podatku. Aby powyższe zawiadomienie było skuteczne, musi być złożone na co najmniej 30 dni przed datą dostawy, począwszy od której podatnik chce korzystać z wyboru miejsca opodatkowania. W terminie 30 dni od pierwszej dostawy towarów po skorzystaniu z możliwości wyboru miejsca opodatkowania, podatnik jest zobowiązany do przedstawienia naczelnikowi urzędu skarbowego dokumentu potwierdzającego powiadomienie właściwego organu podatkowego w innym państwie członkowskim o zamiarze rozliczania podatku od wartości dodanej w tym państwie. Niewypełnienie przez podatnika ww. obowiązków może doprowadzić do podwójnego opodatkowania, tzn. podatnik będzie zobowiązany do zapłaty podatku zarówno w Polsce, jak i w państwie członkowskim przeznaczenia. Opcja wyboru terytorium państwa członkowskiego przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów, jako miejsca opodatkowania dla sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, obowiązuje co najmniej przez 2 lata od daty pierwszej dostawy dokonanej w trybie przewidzianym tą opcją. W przypadku gdy po upływie dwóch lat, podatnik rezygnuje z wyboru miejsca opodatkowania, jest on obowiązany przed datą dostawy, począwszy od której rezygnuje z korzystania z tej możliwości, zawiadomić na piśmie naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji. Jeśli zatem podatnik uzna, że opodatkowanie w Polsce sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju jest dla niego niekorzystne, ma możliwość, jeszcze przed przekroczeniem określonych limitów, dokonać wyboru opodatkowania w kraju przeznaczenia dla wysyłanych towarów. 5. Dokumentowanie sprzedaży wysyłkowej W przypadku sprzedaży wysyłkowej – zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT – podatnik ma zawsze obowiązek wystawienia faktury. Jeśli sprzedaż wysyłkowa opodatkowana jest w Polsce, to faktura powinna być wystawiona zgodnie z polskimi zasadami i według stawek obowiązujących w kraju. Podatnik powinien prowadzić ewidencje sprzedaży wysyłkowej do poszczególnych państw Unii Europejskiej, aby prawidłowo określić moment przekroczenia limitu tej sprzedaży obowiązującego w danym kraju. Aby sprzedaż wysyłkowa nie podlegała opodatkowaniu w Polsce, podatnik musi udowodnić, iż sprzedaż ta z terytorium kraju została opodatkowana na terytorium państwa członkowskiego przeznaczenia. Zgodnie z art. 23 ust. 14 ustawy, warunkiem uznania sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju za sprzedaż dokonaną na terytorium państwa członkowskiego przeznaczenia jest posiadanie przez podatnika, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany miesiąc (kwartał), następujących dokumentów, jeżeli dokumenty te łącznie potwierdzają dostarczenie towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów: dokumentów przewozowych otrzymanych od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju – w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przez podatnika przewoźnikowi, dokumentów potwierdzających odbiór towarów poza terytorium kraju. Jeśli dokumenty, o których mowa powyżej, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia wysyłanych lub transportowanych towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego przeznaczenia, dokumentami wskazującymi, że wystąpiła sprzedaż wysyłkowa z terytorium kraju, mogą być również inne dokumenty otrzymywane przez podatnika w tego rodzaju dostawie, takie jak np.: korespondencja handlowa z nabywcą (w tym jego zamówienie), dokument potwierdzający zapłatę za towar (z wyjątkiem przypadków gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie – w takim przypadku inny dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania). 6. Sprzedaż wysyłkowa w limicie obrotów uprawniających do zwolnienia z opodatkowania Warto wspomnieć również o problemie sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju realizowanej przez podatników, których sprzedaż korzysta ze zwolnienia z opodatkowania ze względu na wysokość obrotów. Limit obrotów uprawniający do zwolnienia z VAT wynosi zł rocznie. Do wartości sprzedaży uprawniającej do korzystania ze zwolnienia nie wlicza się kwoty podatku. Nie wlicza się również czynności wymienionych w art. 113 ust. 2, tj. sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju. VAT-21 (2) Zawiadomienie naczelnika urzędu skarbowego o wyborze miejsca opodatkowania / o rezygnacji z wyboru miejsca opodatkowania w przypadku sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju. Dziennik Ustaw Dz.U.2023.1570 t.j. Akt obowiązujący Wersja od: 13 października 2023 r. do: 31 grudnia 2023 r. Art. 23. - Podatek od towarów i usług. Należy rozróżnić wewnątrzwspólnotową dostawę towarów od sprzedaży wysyłkowej (art. 2 pkt. 23 ustawy VAT). Zasadniczą różnicą jest to, że sprzedaż wysyłkowa dokonywana jest na rzecz odbiorcy w innym państwie UE, który jest konsumentem lub nie jest podatnikiem VAT UE lub nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT. Sprzedaż wysyłkowa w przeciwieństwie do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (WDT) jest opodatkowana w Polsce, jeśli przedsiębiorca nie przekroczył limitu wartości dostaw towaru określonych w przepisach unijnych (lista limitów określona w dalszej części opracowania), a po przekroczeniu limitów jest opodatkowana w państwie trzecim, do którego dokonywana jest dostawa. Definicja sprzedaży wysyłkowej – co do zasady sprzedaż na rzecz konsumenta lub podmiotów niezgłoszonych do VAT UE lub podmiotów niebędących podatnikami VAT Sprzedaż wysyłkowa z terytorium kraju to dostawa towarów wysyłanych lub transportowanych przez podatnika VAT lub na jego rzecz z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które jest państwem przeznaczenia dla wysyłanego lub transportowanego towaru, pod warunkiem że dostawa dokonywana jest na rzecz: a) podatnika podatku od wartości dodanej lub osoby prawnej niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9 ustawy VAT, lub b) innego niż wymieniony w lit. a) podmiotu niebędącego podatnikiem podatku od wartości dodanej. Pojęcie sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju obejmuje sprzedaż towaru przez podatnika polskiego podatku VAT na rzecz konsumenta (osoby fizycznej dokonującej zakupu dla celów niezwiązanych z prowadzoną działalnością gospodarczą) lub podmiotu nieposiadającego numeru VAT UE lub podmiotu niebędącego podatnikiem VAT, jeżeli towar jest wysyłany lub transportowany z Polski na terytorium innego państwa UE, które jest państwem przeznaczenia tego towaru. Wobec powyższego należy sprawdzać, czy kontrahent jest aktywnym podatnikiem VAT UE w systemie VIES Sprzedaż wysyłkowa – opodatkowanie w państwie wysyłki, czyli w Polsce. Aby sprzedaż wysyłkowa była opodatkowana w Polsce całkowita wartość towarów[1] wysyłanych lub transportowanych do danego państwa członkowskiego w ramach sprzedaży wysyłkowej z Polski, pomniejszona o kwotę podatku, ma być mniejsza lub równa w danym roku od kwoty ustalonej przez państwo członkowskie przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów (limity). Przekroczenie limitu sprzedaży wysyłkowej Przekroczenie limitu w bieżącym roku kalendarzowym powoduje konieczność opodatkowania w państwie przeznaczenia danej dostawy towaru (np. w Niemczech). Dotyczy to dostawy, która przekroczyła limit oraz kolejnych dostaw w bieżącym i wszystkich dostaw w następnym roku kalendarzowym, realizowanych w ramach sprzedaży wysyłkowej do klientów z tego państwa członkowskiego. Limity kwotowe sprzedaży wysyłkowej w 2020 roku kształtują się następująco Kraj Limit w euro Austria euro Belgia euro Bułgaria BGN = euro Chorwacja HRK = euro Cypr euro Czechy CZK = euro Dania DKK = euro Estonia euro Finlandia euro Francja euro Grecja euro Hiszpania euro Holandia euro Irlandia euro Litwa euro Luksemburg euro Łotwa euro Malta euro Niemcy euro Portugalia euro Rumunia RON = euro Słowacja euro Słowenia euro Szwecja SEK = euro Węgry euro Wielka Brytania GBP = euro Włochy euro Towary nieobjęte przepisami o sprzedaży wysyłkowej Regulacje dotyczące opodatkowania sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju nie dotyczą niektórych towarów takich jak: – nowe środki transportu, – towary instalowane lub montowane przez dostawcę lub przez podmiot działający na jego rzecz, – wyroby akcyzowe zharmonizowane, – towary używane, dzieła sztuki, przedmioty kolekcjonerskie oraz antyki, nabyte uprzednio w celu odprzedaży, w przypadku gdy podstawą opodatkowania jest marża. Dokumentowanie sprzedaży wysyłkowej – art. 23 ust. 14 i 15 ustawy VAT Warunkiem uznania dostawy towarów w ramach sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju za dostawę dokonaną na terytorium państwa członkowskiego przeznaczenia jest otrzymanie przez podatnika, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, następujących dokumentów 1) dokumentów przewozowych otrzymanych od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, 2) dokumentów potwierdzających odbiór towarów poza terytorium kraju. Gdy powyższe dokumenty nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy w kraju przeznaczenia, mogą być to również inne dokumenty otrzymywane przez podatnika w tego rodzaju dostawie towarów, w szczególności: 1) korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie; 2) dokument potwierdzający zapłatę za towar. Jeżeli powyższy warunek nie został spełniony, podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy VAT, za dany okres rozliczeniowy. W tym przypadku podatnik wykazuje tę dostawę w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za następny okres rozliczeniowy jako dostawę towarów na terytorium kraju, jeżeli przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za ten następny okres rozliczeniowy podatnik nie otrzymał dokumentów wskazujących, że wystąpiła dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów. Dokumenty, o których mowa w art. 23 ust. 14 pkt 1-3 ustawy nie wskazują jednoznacznie, jakie dokumenty muszą potwierdzać fakt dostarczenia towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego przeznaczenia. W treści art. 23 ust. 14 pkt 3 ustawy odwołano się ogólnie do dokumentów potwierdzających odbiór towarów poza terytorium kraju – nie wskazując o jaki dokument konkretnie chodzi. Zasadniczo dopuszczalna jest każda forma dokumentu, byle uprawdopodobniała ona wywóz towarów z terytorium kraju i ich dostarczenie na terytorium innego państwa członkowskiego. W dobie szeroko rozumianej komunikacji technicznej nie ma podstaw do odmawiania mocy dowodowej dokumentowi przesyłanemu np. w formie elektronicznej, skanem czy faxem. Dla uznania dostawy towarów dokonanej w ramach sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju za dostawę dokonaną na terytorium państwa członkowskiego przeznaczenia nie jest konieczne posiadanie dokumentów, o których mowa w art. 23 ust. 14 i 15 ustawy w formie papierowej, wystarczająca jest wersja elektroniczna (w formie pliku PDF) posiadanego dokumentu. Przy czym, treść tego dokumentu musi potwierdzać fakt dostarczenia towarów nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego przeznaczenia dla wysyłanych towarów – tak interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej sygn. Faktury za sprzedaż wysyłkową Na podstawie art. 106b ust. 1 pkt 2 ustawy VAT podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju. Sprzedaż wysyłkowa, która podlega opodatkowaniu w Polsce, każdorazowo musi zostać udokumentowana fakturą. Ustawa o VAT nie wprowadza szczególnych wymogów, co do informacji, jakie powinny zostać podane na fakturze dokumentującej sprzedaż wysyłkową. Natomiast zgodnie z art. 106e ust. 6 ustawy o VAT faktura dokumentująca sprzedaż wysyłkową z lub na terytorium kraju nie może zostać wystawiona, jako tzw. faktura uproszczona, czyli niezawierająca niektórych danych. *** Dokumentowanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w 2020 r. – opodatkowanie WDT stawką 0% Dowodami WDT na podstawie rozporządzenia wykonawczego Rady nr 2018/1912 z dnia 4 grudnia 2018 r. mogą być: Grupa A dowodów – dokumenty odnoszące się do wysyłki lub transportu towarów, takie jak: podpisany list przewozowy CMR, konosament, faktura za towarowy przewóz lotniczy lub faktura od przewoźnika towarów. Grupa B dowodów: polisa ubezpieczeniowa w odniesieniu do wysyłki lub transportu towarów lub dokumenty bankowe potwierdzające zapłatę za wysyłkę lub transport towarów; dokumenty urzędowe wydane przez organ władzy publicznej, na przykład notariusza, potwierdzające przybycie towarów do państwa członkowskiego przeznaczenia; poświadczenie odbioru wystawione przez prowadzącego magazyn w państwie członkowskim przeznaczenia, potwierdzające składowanie towarów w tym państwie członkowskim. Sprzedawca powinien posiadać co najmniej dwa dowody z grupy A lub jeden dowód z grupy A oraz jeden dowód z grupy B. Szczegółowe informacje mogą Państwo uzyskać w ramach doradztwa Kancelarii ECO LEGAL pod adresem kancelaria@ Justyna Zyga-Kisieliński Radca prawny