Jednak oprócz tych metod, jest jeszcze jeden bardzo ważny sposób na wczesne wykrycie zmian: obserwacja. Rak piersi może przybierać bardzo różne formy i nie zawsze manifestuje się pojawieniem typowego guzka czy zgrubienia na piersi. Jeśli cokolwiek w wyglądzie twoich piersi cię niepokoi, nie zwlekaj, jak najszybciej wybierz się do
(123rf) Rak gardła ma bardzo złe rokowania Rokowania w nowotworach gardła na ogół są bardzo złe. Jednakże, wczesna wykrywalność tego rodzaju raka jest warunkiem koniecznym do szybkiej i skutecznej interwencji lekarzy. Ale jak go rozpoznać, gdy objawy potrafią być naprawdę nietypowe? Nowotwór gardła rozwija się w nosogardle, gardle środkowym czy w obrębie gardła dolnego. Powstaje na skutek gwałtownego i nieprawidowego przyrostu komórek. W Polsce problem ten dotyczy około 2,7 proc. mężczyzn i 0,4 proc kobiet. Większość zachorowań występuje po ukończeniu pięćdziesiątego roku życia. Na następnym slajdzie obejrzysz WIDEO Czy rak nerki jest wyleczalny? Rokowania. Rokowania w przypadku raka nerki zależą przede wszystkim od tego, czy doszło do przerzutów. Podjęcie leczenia zanim dojdzie do rozprzestrzenienia się nowotworu daje pacjentowi znacznie większe szanse na całkowite wyleczenie. W Polsce rozpoznaje się rocznie około 1300 nowych przypadków raka przełyku, co oznacza, że jest to dość rzadko występujący nowotwór. Najczęstsze typy histologiczne to rak płaskonabłonkowy przełyku oraz gruczolakorak. Częstość zachorowań na gruczolakoraka przełyku rośnie, a mężczyźni chorują znacząco częściej niż kobiety. Rak przełyku to nowotwór, który cechuje się złym rokowaniem, a jego leczenie jest trudne. Poniższy artykuł zawiera informacje na temat przyczyn, objawów oraz metod leczenia raka przełyku. Do głównych przyczyn i czynników ryzyka mających wpływ na podwyższone ryzyko rozwoju raka przełyku należą palenie tytoniu i spożywanie wysokoprocentowego alkoholu. Do czynników zwiększonego ryzyka zaliczamy również: otyłość (w przypadku raka gruczołowego przełyku) długotrwałe zapalenie błony śluzowej przełyku, achlazja, zapalenie zanikowe języka i przełyku przełyk Barretta przebyte oparzenie przełyku substancjami chemicznymi narażenie zawodowe na produkty wulkanizacji, azbest i pyły metali czynniki dietetyczne – niedobory witamin i mikroelementów, częste spożywania gorących i marynowanych pokarmów Objawy raka przełyku Wczesne objawy raka przełyku mają najczęściej charakter niespecyficzny i przypominają chorobę refluksową. W przebiegu nowotworu dochodzi najczęściej do stopniowego zwężania światła przełyku powodującego utrudnienie w przełykaniu pokarmów stałych, a później również płynów (dysfagia). Nowotwór złośliwy przełyku szerzy się najczęściej miejscowo, naciekając sąsiadujące narządy i zajmując regionalne węzły chłonne – w obrębie śródpiersia i nadbrzusza. zaburzenia połykania, uczucie przeszkody w przełyku nudności i wymioty spadek masy ciała, utrata apetytu ból w klatce piersiowej i nadbrzuszu postępujące wyniszczenie krwawienie z przewodu pokarmowego Podejrzenie raka przełyku – diagnostyka U Pacjenta zgłaszającego wspomniane objawy zaleca się diagnostykę za pomocą badania endoskopowego oraz badania radiologicznego przełyku i żołądka. W ustaleniu stopnia klinicznego zaawansowania choroby pomocna może być ultrasonografia endoskopowa, która umożliwia ocenę głębokości nacieku nowotworowego ściany przełyku. W badaniu endoskopowym rak przełyku może mieć wygląd guza lub owrzodzenia w świetle przełyku. Wykryta zmiana wymaga pobrania wycinków do badania histopatologicznego. Badanie radiologiczne przełyku polega na doustnym podaniu kontrastu i obserwowaniu pasażu w przełyku i żołądku. Nowotwór złośliwy przełyku – leczenie Leczenie pacjentów z rakiem przełyku powinno odbywać się w wyspecjalizowanych ośrodkach z dużym doświadczeniem oraz być prowadzone przez wielodyscyplinarny zespół specjalistów. Kluczowe znaczenie – oprócz stopnia zaawansowania choroby i jej lokalizacji – mają ogólny stan sprawności chorego i jego odżywienia oraz choroby współistniejące. Te czynniki decydują o możliwości zastosowania leczenia o charakterze radykalnym (zabieg operacyjny lub radiochemioterapia). U Pacjentów z rakiem przełyku in situ oraz zmianami ograniczonymi do błony śluzowej można zastosować miejscową resekcję endoskopową. Zmiany nowotworowe o wyższym stopniu zaawansowania (wykraczające poza błonę śluzową) stanowią wskazania do leczenia operacyjnego. W niektórych przypadkach stosuje się przedoperacyjną chemioradioterapię. U Pacjentów nie kwalifikujących się do zabiegu chirurgicznego zaleca się zastosowanie radykalnej chemioradioterapii. Celem leczenia paliatywnego w nieoperacyjnym bądź rozsianym raku przełyku jest umożliwienie odżywiania naturalną drogą, zwolnienie postępu choroby oraz poprawa jakości życia. W celu udrożnienia przełyku można zastosować protezowanie, laserowe udrażnianie przełyku lub brachyterapię śródprzełykową. Skuteczność paliatywnej chemioterapii jest większa u chorych na raka gruczołowego przełyku, jednak nie wiąże się z istotnym wydłużeniem czasu całkowitego przeżycia pacjentów. W niektórych przypadkach zaawansowanego raka przełyku konieczne może być założenie odżywczej gastrostomii lub jejunostomii. Możliwe jest również prowadzenie żywienia pozajelitowego. Czy rak trzustki jest wyleczalny? Kiedy choroba ma dobre rokowania. Maria jest świadoma, że miała szczęście w nieszczęściu. Chociaż choroba, na którą zachorowała, jest groźna i powoduje niepokój u wielu, typ raka trzustki, na który cierpiała, ma zwykle lepsze rokowania. Co dzieje się w przypadku podrażnienia gardła? Dochodzi do rozwoju symptomów, a na pierwszy plan wychodzi chrypka, ból oraz przewlekły kaszel czy pochrząkiwanie. Nie ma zazwyczaj gorączki, kataru ani krwawienia w obrębie gardła. Objawy znikają w przeciągu od kilkunastu godzin do kilku dni od wyeliminowania czynnika sprawczego. Polecamy: Sposoby na ból gardła Niebezpieczne cząstki w powietrzu Podrażnienie gardła jest przede wszystkim związane z umiejscowieniem tej struktury na pierwszym planie kontaktu z drobnoustrojami, alergenami i substancjami szkodliwymi. Infekcyjne lub alergiczne zapalenie gardła jest jedną z najczęstszych przyczyn jego podrażnienia. Dodatkowo rozpulchnione i przekrwione struktury łatwiej ulegają kolejnym podrażnieniom niżej wymienionymi substancjami. Choroba nauczycieli Do uwrażliwienia i objawów może dojść podczas nadużywania głosu. Oprócz krtani również gardło ulegnie zaczerwienieniu, obrzękowi i przekrwieniu. Na szczęście bardzo szybko dochodzi do naprawy uszkodzeń. Precz z dymem papierosowym! Do podrażnienia przewlekłego w swej naturze dochodzi u palaczy. Narażają oni bowiem delikatne tkanki gardła na szkodliwy, wręcz rakotwórczy dym papierosowy. Występująca u nich chrypka i kaszel mogą być związane z owym podrażnieniem lub z rozwijającym się nowotworem. Dieta ma znaczenie Również podczas spożywania ostrych czy gorących potraw można uszkodzić gardło. Podobnie jest w przypadku osób, które spożywają pokarmy w nadmiarze, a ich żołądek reaguje nadprodukcją kwasów żołądkowych. W następstwie dochodzi do przedostawania się kwasów przez żołądek do gardła. Oprócz kwasów tworzą się gazy fermentacyjne drażniące znacząco tkanki gardła. Czytaj też: Jaką funkcję pełni gardło? Przetrwać po intubacji Specyficznym przykładem jest stan po intubacji, kiedy w gardle znajdowała się rurka umożliwiająca oddychanie w trakcie operacji, obrzęku dróg oddechowych lub w niewydolności oddechowej. Związane z jej obecnością objawy są nieprzyjemne, jednak zazwyczaj dochodzi do szybkiego ich wygaszenia. Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
Υшխфοֆобо εκаклεֆኼиклըлէջυኢ μօቫа
Χοκаτи ዥωфэчቤዝгуснևснα стοфу
Աма цኢклυյеρоКиκጺдош аվፁвθነаቲо ևժ
Кр ջехէмя ρቨнобΥмиρешοዡ βеψጠγէγоδе уξ
Мቦባովи զеቡቾιпсαн ሾγሴрοтиռ չጠчዚφէ
Szałwia jest stosowana głównie w łagodzeniu bólu gardła. Zioło ma właściwości przeciwbakteryjne i antyseptyczne, dlatego stosuje się ją do leczenia stanów zapalnych i podrażnienia gardła. Może przynieść ulgę także przy podrażnieniu strun głosowych oraz przy chrypce. Co to jest rak gardła? Rak gardła powstaje na skutek niekontrolowanego przez organizm wzrostu nieprawidłowych komórek w obrębie jednej z trzech części anatomicznych gardła: nosogardła, gardła środkowego lub gardła dolnego. Jakie czynniki sprzyjają zachorowaniu na raka gardła? Do głównych czynników ryzyka zachorowania na raka gardła należą: picie alkoholu i palenie papierosów (zwłaszcza stosowanie obu tych używek jednocześnie), żucie tytoniu lub ziaren betelu, zakażenie ludzkim wirusem brodawczaka (human papilloma virus - HPV). Ponadto większą liczbę zachorowań stwierdza się w grupie osób po 65. roku życia, mężczyzn, osób rasy czarnej oraz narażonych na kontakt z niklem, azbestem i oparami kwasu siarkowego. Jakie są objawy nowotworów gardła? Objawami nowotworu gardła mogą być: zmiana brzmienia głosu, uczucie zatkania nosa, uporczywe krwawienia z nosa, trudności w oddychaniu przez nos, zatykanie się jednego ucha, zwłaszcza przy połykaniu, chrypka, trudności w połykaniu, uczucie przeszkody w obrębie gardła, uporczywy ból gardła, ból ucha, wyczuwalne zgrubienie w obrębie szyi, kaszel, problemy z oddychaniem, niewyjaśniona utrata masy ciała. Jak się rozpoznaje raka gardła? Pierwszym elementem badania w przypadku podejrzenia raka gardła jest zebranie dokładnego wywiadu. Lekarz zapyta o przebieg dolegliwości, choroby towarzyszące, przyjmowane leki oraz palenie papierosów, spożycie alkoholu i inne używki (np. popularne w niektórych rejonach Azji żucie betelu). Następnym krokiem jest ogólne badanie lekarskie, a następnie badanie laryngologiczne, obejmujące jamę ustną, nosową, krtań i wszystkie piętra gardła. Badanie to, będące elementem pełnej oceny larynogologicznej, wykonuje się za pomocą specjalnych lusterek oraz innych narzędzi wspomagających. Jeśli podczas badania uda się znaleźć miejsce, które może być ogniskiem choroby, lekarz pobiera wycinek błony śluzowej z tego miejsca. Uzyskany w ten sposób fragment tkanki zostanie zbadany pod mikroskopem. Badanie mikroskopowe pozwoli stwierdzić, czy zauważona zmiana jest nowotworem, czy nie, oraz czy jest to nowotwór złośliwy. Lekarz patolog oceniający tkankę pod mikroskopem może także określić, jakiego typu jest to nowotwór. Uzyskanie odpowiedniego materiału do badania mikroskopowego czasem wymaga innych działań, a decyzja o wyborze konkretnej metody zależy od rozmiarów i umiejscowienia podejrzanego ogniska. Niekiedy trzeba przeprowadzić biopsję chirurgiczną, czyli wyciąć fragment lub całą tkankę podejrzaną o rozrost nowotworowy, lub wykonać biopsję aspiracyjną cienkoigłową (pobrać komórki z ogniska choroby za pomocą odpowiedniej igły i strzykawki) czy też biopsję laryngoskopową (za pomocą elastycznego endoskopu wprowadzanego zazwyczaj przez nos do gardła). W przypadku stwierdzenia podejrzanych, powiększonych węzłów chłonnych okolic szyi i nad obojczykami, lekarz zazwyczaj zleca wykonanie biopsji aspiracyjnej cienkoigłowej (BAC) tych węzłów. Kolejnym ważnym elementem diagnostyki i oceny zaawansowania raka gardła są badania obrazowe. Można w tym celu wykonać badanie techniką: tomografii komputerowej, pozytonowej tomografii emisyjnej (PET), rezonansu magnetycznego lub RTG. Wspomniane wcześniej badanie endoskopowe (laryngoskopia), oprócz możliwości uzyskania materiału do badania mikroskopowego, pozwala także na ocenę zaawansowania choroby za pomocą bezpośredniego oglądania zmian nowotworowych w gardle. Jak się leczy raka gardła? Do głównych technik stosowanych w leczeniu raka gardła należą leczenie chirurgiczne, radioterapia i chemioterapia. W zależności od rodzaju, umiejscowienia oraz zaawansowania nowotworu, odpowiednie leczenie może objemować jedną z nich lub kombinację kilku metod. Chirurgia Rola leczenia operacyjnego jest w głównej mierze uzależniona od umiejscowienia zmian nowotworowych. W zależności od lokalizacji oraz rozmiarów guza, stosuje się różne zabiegi operacyjne. Często leczenie chirurgiczne łączy się z napromienianiem wykonywanym przed lub po operacji. W przypadku małych, ograniczonych zmian, możliwe jest zastosowanie chirurgii minimalnie inwazyjnej, czyli endoskopowej lub laserowej. Dzięki takim zabiegom udaje się w dużej mierze zachować funkcje fizjologiczne gardła oraz uniknąć wytworzenia rozległej, okaleczającej blizny. Niestety, w razie zmian bardziej zaawansowanych zwiększa się także rozległość zabiegu chirurgicznego. Czasem konieczne jest wycięcie części gardła wraz z częścią krtani oraz strunami głosowymi, co może powodować częściową lub zupełną utratę zdolności mówienia, przy zachowaniu zdolności połykania. W niektórych przypadkach elementem i następstwem leczenia operacyjnego jest wytworzenie tracheostomii, czyli sztucznego otworu na szyi, prowadzącego bezpośrednio do tchawicy, aby umożliwić pacjentowi oddychanie po zabiegu. Zazwyczaj tracheostomia z powodu raka gardła jest wytwarzana na stałe. U chorych, u których doszło do powstania przerzutów raka gardła w węzłach chłonnych szyi, może być koniecze usunięcie wszystkich węzłów chłonnych szyi. Radioterapia Leczenie napromienianiem, czyli radioterapia, polega na zastosowaniu promieniowania o dużej energii, w celu zniszczenia komórek nowotworowych. Ponieważ sąsiadujące z nowotworem zdrowe komórki ulegają zniszczeniu podczas napromieniania w równym stopniu jak komórki nowotworowe, stosuje się szereg metod mających ograniczyć niekorzystne działanie radioterapii. W przypadku napromieniania gardła jednym z elementów planowania leczenia jest wykonanie specjalnej maski, mającej utrzymywać głowę chorego w odpowiedniej pozycji podczas napromieniania, tak, aby zminimalizować działania niepożądane w okolicznych tkankach. W niektórych mało zaawansowanych przypadkach raka gardła, możliwe jest wyleczenie choroby przy użyciu wyłącznie radioterapii. Radioterapia jest nieodłącznym elementem leczenia raka gardła. W przypadku nowotworu nosowej części gardła jest to podstawowy sposób leczenia, natomiast gdy ma on lokalizację krtaniową, stosuje się ją zazwyczaj jako uzupełnienie leczenia chirurgicznego, przed lub po operacji. Chemioterapia Dodatkowym leczeniem, uzupełniającym możliwości chirurgii i napromieniania, jest chemioterapia. Pomaga ona w zniszczeniu tkanek raka gardła zwłaszcza u chorych na bardziej zaawansowany nowotwór. Terapia celowana W przypadku niektórych rodzajów nowotworów gardła można zastosować specjalny rodzaj leczenia, określany jako leczenie celowane. Polega ono na stosowaniu preparatów uszkadzających jedynie komórki nowotworu. Wiele takich leków jest obecnie poddawanych badaniom klinicznym. Czy można uniknąć zachorowania na raka gardła? Istnieje szereg zachowań, które mogą zmniejszyć ryzyko zachorowania na nowotwór złośliwy gardła. Należą do nich: zaprzestanie używania tytoniu w jakiejkolwiek postaci, ograniczenie spożycia alkoholu, unikanie betelu, ograniczenie ekspozycji na czynniki chemiczne, takie jak nikiel, azbest, kwas siarkowy, unikanie zachowań zwiększających ryzyko zakażenia jamy ustnej HPV (seks oralny). Sygnałem, który powinien obudzić naszą czujność, jest również obecność krwi w stolcu, utrata wagi, a także niedokrwistość, która objawia się zmęczeniem i ogólnym osłabieniem organizmu" – poinformowała. Taki kolor stolca to wczesny objaw raka jelita grubego. Pojawia się u 89 proc. pacjentów. milanvirijevic/getty images Leczenie nowotworu jelita grubego determinowane jest wieloma czynnikami, spośród których szczególne miejsce zajmuje stadium zaawansowania. Terapia ukierunkowana jest na guz miejscowo, np. zabieg operacyjny, i ogólnoustrojowo na komórki nowotworowe, np. chemioterapia Nowotwory jelita grubego stanowią istotny problem onkologiczny w Polsce. Według statystyk Krajowego Rejestru Nowotworów są trzecim najczęściej występującym nowotworem u mężczyzn i drugim u kobiet. Zajmują drugie i trzecie miejsce, odpowiednio u mężczyzn i kobiet, w strukturze umieralności z powodu chorób nowotworowych. Leczenie nowotworu jelita grubego opiera się na zabiegu operacyjnym, radio- i chemioterapii, terapii celowanej. Czym determinowana jest strategia leczenia nowotworu jelita grubego? Wybór optymalnego sposobu leczenia nowotworu jelita grubego determinowany jest wieloma czynnikami, lecz szczególne miejsce zajmuje stadium zaawansowania. Powszechnie przyjętą klasyfikacją stopnia zaawansowania raka jelita grubego jest TNM, gdzie poszczególne litery oznaczają: T – zajęcie okolicznych tkanek i wielkość guza, N – zajęcie węzłów chłonnych, M – rozsiew raka po organizmie, czyli obecność przerzutów. Stadium Opis Kategoria 0 Rak in situ (tzn. ograniczony do jednej tkanki narządu, nie przekracza jej granicy) – nowotwór złośliwy ograniczony do błony śluzowej, ale nienaciekający podśluzowej. Brak przerzutów w węzłach chłonnych i przerzutów odległych. Zlokalizowany rak jelita grubego 1 Guz nacieka na błonę podśluzową lub mięśniówkę właściwą. Brak przerzutów w węzłach chłonnych i przerzutów odległych. Zlokalizowany rak jelita grubego 2A Guz nacieka przez mięśniówkę właściwą na błonę podsurowiczą lub okoliczne tkanki przestrzeni wewnątrzotrzewnowej. Brak przerzutów w węzłach chłonnych i przerzutów odległych. Zlokalizowany rak jelita grubego 2B Guz powoduje perforację otrzewnej lub nacieka na inne struktury bądź narządy, lub przylega do nich. Brak przerzutów w węzłach chłonnych i przerzutów odległych. Zlokalizowany rak jelita grubego 3A Guz nacieka na błonę podśluzową lub mięśniówkę właściwą. Przerzuty w 1–3 miejscach lub w regionalnych węzłach chłonnych. Brak przerzutów odległych. Zlokalizowany rak jelita grubego 3C Guz nacieka na błonę podsurowiczą, powoduje perforację otrzewnej lub nacieka na inne struktury bądź narządy, lub przylega do nich. Przerzuty w 1–3 miejscach lub w regionalnych węzłach chłonnych. Brak przerzutów odległych. Zlokalizowany rak jelita grubego 4 Dowolna postać T i N. Nowotwór rozprzestrzenił się do odległych narządów. Zaawansowany rak jelita grubego Czy rak jelita grubego jest wyleczalny? Rokowania zależą od stopnia zaawansowania choroby. Im zmiana zostanie wykryta wcześniej, tym większe jest prawdopodobieństwo pomyślności terapii. Całkowite wyleczenie możliwe jest w przypadku radykalnego zabiegu chirurgicznego. Rak jelita grubego w stadium rozsiewu jest chorobą nieuleczalną. Jak leczy się raka jelita grubego? Leczenie nowotworu jelita grubego łączy kilka metod: działających miejscowo na guz – radioterapia, zabieg chirurgiczny, działających ogólnoustrojowo na komórki nowotworowe – celowana terapia biologiczna, chemioterapia. Chirurgiczne leczenie raka jelita grubego skupia się na usunięciu guza pierwotnego, a w przypadku zaawansowanej choroby także przerzutów. Guz powinien być wycięty przy zachowaniu odpowiednich marginesów zdrowych tkanek. Do zapewnienia radykalności zabiegu w guzach położonych w okrężnicy wystarcza 5 cm bliższego i dalszego marginesu. Nie dotyczy to długości marginesu dystalnego w przypadku nisko położonego guza odbytnicy. Badacze donoszą, że w około 5% przypadków długość występujących tu nacieków przekracza 1 cm, i to ich nasilenie determinuje wielkość marginesu. Lekarz usuwa także część węzłów chłonnych znajdujących się w pobliżu guza. Radioterapii zazwyczaj nie stosuje się w leczeniu raka okrężnicy, za to powszechnie w przypadku raka odbytnicy. Przed operacją radioterapia prowadzi do zmniejszenia nowotworu, ułatwia usuwanie i zmniejsza ryzyko nawrotu choroby. Z kolei po operacji stosuje się ją, kiedy istnieje podejrzenie, że w ciele pozostała pewna część nowotworu. Uzupełnieniem radioterapii i leczenia operacyjnego raka jelita grubego bywa przeważnie chemioterapia, która po zabiegu podnosi odsetek wyleczeń u osób charakteryzujących się dużym ryzykiem nawrotu, a przed zabiegiem dodatkowo zmniejsza guza. Terapie celowane stosuje się w rozprzestrzenionej chorobie nowotworowej. Tabela przedstawia schematy leczenia raka jelita grubego w zależności od położenia i stopnia zaawansowania. Stopień zaawansowania Okrężnica Odbytnica 0 Leczenie endoskopowe Leczenie endoskopowe 1 Leczenie chirurgiczne Leczenie chirurgiczne – przy nisko położonym guzie, bez naciekania na zwieracze zastosować można wycięcie miejscowe z dostępu przez odbyt (TEM) 2 Leczenie chirurgiczne, chemioterapia w szczególnych przypadkach, np. złych rokowań, niskiego stopnia zróżnicowania nowotworu Radioterapia, leczenie chirurgiczne, chemioterapia 3 Leczenie chirurgiczne, chemioterapia Radioterapia, chemioterapia, leczenie chirurgiczne plus chemioterapia uzupełniająca po radioterapii przedoperacyjnej i radykalnym zabiegu chirurgicznym 4 Leczenie chirurgiczne, chemioterapia, radioterapia. Postępowanie operacyjne zależy od możliwego do osiągnięcia celu – uwolnienie od objawów niedrożności przewodu pokarmowego bądź próba leczenia radykalnego – resekcja guza pierwotnego przy jednoczesnej lub odroczonej resekcji przerzutów. Zobacz film: Rak jelita Bibliografia: 1. A. Deptała, Wojtukiewicz, Rak jelita grubego, Termedia sp. z Warszawa 2018. 2. R. Zyśk, P. Wysocki, L. Wyrwicz, Rak jelita grubego społeczne znaczenie zmian w zakresie epidemiologii i możliwości leczenia w Polsce, [w:] „Onkologia w Praktyce Klinicznej”, 2014, 10(4), s. 212–223. 3. A. Rutkowski, Leczenie chirurgiczne raka jelita grubego w Polsce, [w:] „Gastroenterologia Kliniczna”, 2013, 5(4), s. 152–161. 4. A. Łacko, Rak jelita grubego, [w:] „Postępy Nauk Medycznych”, 2011, XXIV(2), s. 137–145. Czy artykuł okazał się pomocny? . 348 403 570 582 393 696 262 168

czy rak gardła jest wyleczalny