Maria Skłodowska-Curie urodziła się w rodzinie nauczycieli jako piąte i ostatnie dziecko. Od najmłodszych lat wykazywała zdolności naukowe – brak możliwości nauki w Polsce był dla niej bardzo bolesny. Zafascynowana nauką w 1891 roku wyjechała do Paryża, do swej siostry, by tam móc studiować na Sorbonie. Konspekt lekcji bibliotecznejprowadzonej w klasie V szkoły Maria Skłodowska Curie – kobieta z lekcji:1. operacyjne:- uczeń wie, kim była i czego dokonała Maria Skłodowska – Curie,- uczeń rozumie pojęcie „broszura informacyjna”,- uczeń korzysta z różnych źródeł informacji,- uczeń potrafi sporządzić krótką notatkę na dany nieoperacyjne:- wyrabianie i pogłębianie u dzieci nawyku czytania i uczenia się, - umożliwianie uczniom tworzenia i przetwarzania informacji w celu pogłębiania wiedzy, zrozumienia świata,- promocja zasobów biblioteki w środowisku dydaktyczne:Metody nauczania praktycznego (wg T. Nowackiego)Pomoce dydaktyczne:Bobińska H., Maria Skłodowska Curie, Warszawa Encyklopedia szkolna, tom 4, Warszawa Polacy. Naukowcy i badacze, Poznań leksykon PWN, Warszawa z okresowym układem pierwiastków, portret Marii Skłodowskiej – Curie, prezentacja multimedialna ze zdjęciami noblistki, zadania dla grup, karty pracy (w załączeniu), kolorowanki lekcji:1. część organizacyjna – przydział do nawiązanie do tematu:Nauczyciel prezentuje uczniom slajdy ze zdjęciami Marii Skłodowskiej – Curie i prosi ich, aby odgadli, o kim będzie mowa podczas dzisiejszych zajęć. Pyta, czy uczniowie znają polską noblistkę i co o niej wiedzą. Nauczyciel podaje uczniom temat i cele lekcji, mówi, czego się dziś nauczą oraz jaki będzie efekt ich pracy – powstanie publikacja o Marii Skłodowskiej – Curie. Tłumaczy pojęcie „broszura informacyjna”.3. opracowanie tematu:Uczniowie zostają podzieleni na siedem grup (cztery dwuosobowe i trzy czteroosobowe). Wszystkie grupy zostają zapoznane ze swoimi zadaniami do wykonania (załącznik 1).Nauczyciel koordynuje pracę uczniów, pomaga w rozwiązywaniu któryś z uczniów skończył wcześniej – koloruje przygotowane poszczególne grupy prezentują efekty swojej pracy. Uczniowie z grupy nr 7 rozdają pozostałym kolegom wydrukowany krótki życiorys podsumowanie tematu:Nauczyciel krótko podsumowuje, czego dzieci dowiedziały się na dzisiejszej lekcji. Informuje, że wypracowane materiały zostaną skopiowane i przekazane każdemu uczniowi w formie broszury informacyjnej. Jeden egzemplarz zasili zbiory biblioteki I – zadania dla grupGrupa IWejdźcie na stronę Sprawdźcie, kim był Alfred Nobel, w jakich dziedzinach przyznawana jest nagroda jego imienia oraz którzy Polacy ją otrzymali. Sporządźcie trzyzdaniową notatkę z odpowiedziami na powyższe IIPrzeczytajcie tekst o Marii Skłodowskiej – Curie w książce „Sławni Polacy. Naukowcy i badacze”. Następnie ułóżcie na jego podstawie krzyżówkę, zapiszcie pytania do poszczególnych haseł. Hasło główne krzyżówki ma brzmieć RAD i IIIWyszukajcie stronę internetową Muzeum Marii Skłodowskiej – Curie w Warszawie. Zapoznajcie się z ofertą placówki. Następnie sprawdźcie, gdzie dokładnie się ono mieści, jak tam dojechać, w jakich godzinach jest otwarte oraz ile kosztują bilety. Przygotujcie pisemną informację dla IVWyszukajcie hasła „rad” i „polon” w „Nowym leksykonie PWN”. Przygotujcie notatkę dla kolegów. Sprawdźcie, gdzie mieszczą się te pierwiastki w okresowym układzie pierwiastków (plansza) i przygotujcie się do pokazania ich VPrzeczytajcie rozdział pt. „Rad” z książki Heleny Bobińskiej „Maria Skłodowska Curie”. Przygotujcie do tego tekstu zestaw 5 pytań zamkniętych (każde z trzema możliwymi odpowiedziami, w tym tylko jedną poprawną), które sprawdzą, czy wasi koledzy czytają ze VIZapoznajcie się z hasłem „Promieniowanie” w tomie 4 „Encyklopedii Szkolnej Oxford”. Następnie uzupełnijcie tekst na karcie pracy, tworząc krótką i zrozumiałą notatkę dla VIIWejdźcie na stronę Zapoznajcie się z krótkim życiorysem Marii Skłodowskiej – Curie. Następnie skopiujcie tekst do dokumentu Word, sprawdźcie, czy jest „przyjazny” dla czytelnika (rozmiar i rodzaj czcionki, układ tekstu, podział na akapity itp.) i wydrukujcie po jednej kopii dla każdego II – karty pracyGrupa I1. Albert Einstein był ........................................2. Nagroda jego imienia jest przyznawana w następujących dziedzinach: ........................................3. Otrzymało ją sześcioro Polaków: ........................................Grupa II1. ........................................2. ........................................3. ........................................4. ........................................5. ........................................6. ........................................7. ........................................8. ........................................9. ........................................Grupa IIIZespół Muzeum Marii Skłodowskiej-Curie jesteśmy?........................................Jak dojechać?........................................Godziny otwarcia........................................Ceny biletów........................................Grupa IVRAD ........................................POLON........................................Grupa V1. ........................................a. ........................................b. ........................................c. ........................................2. ........................................a. ........................................b. ........................................c. ........................................3. ........................................a. ........................................b. ........................................c. ........................................4. ........................................a. ........................................b. ........................................c. ........................................5. ........................................a. ........................................b. ........................................c. ........................................Grupa VIPromieniowanie ciał to 1. ........................................Do pomiaru promieniowania używa się 2. ........................................O radioaktywności i niewidzialnym promieniowaniu elektromagnetycznym wiadomo dopiero od 3. ........................ lat. Heinrich 4. ....................................... odkrył fale radiowe w 5. ..................... roku a w 1895 roku Wilhelm Roentgen odkrył 6. ......................................., zwane od jego nazwiska 7. ........................................ W 8. ..................... roku Henri Becquerel stwierdził, że uran wydziela promieniowanie, które nazwał 9. ........................................ Poszukując innych materiałów radioaktywnych, Maria Skłodowska – Curie odkryła 10. ............ i 11. .........................Promieniowanie jądrowe ma wiele zastosowań . W medycynie służy doniszczenia komórek 12. ........................................ oraz pozwala lekarzom ocenić stan 13. .............................. i innych 14. ........................................ Sondy kosmiczne czerpią z materiałów radioaktywnych 15. ........................................ Promienie gamma pozwalają wskazać pęknięcia w różnych 16. .............................. i 17. ...................................... Awaria w elektrowni jądrowej grozi śmiercią lub 18. ........................................ wielu ludzi. Dlatego elektrownie są otoczone grubymi 19. ....................................... a ich pracownicy noszą 20. ........................................Odpowiedzi: energii, 2. licznika Geigera, 3. stu, 4. Hertz, 5. 1887, 6. promienie X, 7. rentgenowskimi, 8. 1896, 9. radioaktywnym,10. rad, 11. polon, 12. rakowych, 13. nerek, 14. organów, 15. energię elektryczną, 16. budowlach, 17. mostach, 18. napromieniowaniem, 19. (betonowymi) ścianami, 20. odzież ochronną.
Książka Maria Skłodowska-Curie. Światło w ciemności autorstwa Osterfelt Frances Andreasen, Andersen Anja C., dostępna w Sklepie EMPIK.COM w cenie . Przeczytaj recenzję Maria Skłodowska-Curie. Światło w ciemności. Zamów dostawę do dowolnego salonu i zapłać przy odbiorze!
Maria Skłodowska-Curie (1867-1934) była fizyczką i chemiczką, nagrodzoną dwukrotnie Nagrodą Nobla. Była prekursorką nowej dziedziny chemii – radiochemii. Kim była Maria Skłodowska-Curie? Krótki życiorys z najważniejszymi informacjamiBiografia rozszerzona Marii Skłodowskiej-CurieCiekawostki o Marii Skłodowskiej-CurieŹródła Kim była Maria Skłodowska-Curie? Krótki życiorys z najważniejszymi informacjami Maria Skłodowska-Curie urodziła się w 1867 roku w Warszawie, w Królestwie Polskim, które było wówczas częścią Imperium Rosyjskiego. W 1891 roku wyjechała do Paryża, aby podjąć studia na Sorbonie. Następnie rozwinęła tam swoją karierę naukową. W 1895 roku poślubiła Piotra Curie (1859-1906). Mieli dwie córki: Irene Joliot-Curie (1897-1956) i Eve Curie (1904-2007). W toku badań minerałów promieniotwórczych odkryła wraz z mężem nowe pierwiastki: polon i rad, za co w 1903 roku otrzymali Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki. Po tragicznej śmierci męża w 1906 roku Maria objęła katedrę fizyki na Sorbonie. W 1911 roku otrzymała samodzielną Nagrodę Nobla, tym razem w dziedzinie chemii, za pracę nad właściwościami fizycznymi i chemicznymi polonu i radu. Zajmowała się także rozpadem promieniotwórczym i wykorzystaniem radioaktywności w medycynie, tworząc podstawy stosowania przewoźnych aparatów rentgenowskich i kierując francuską służbą radiologiczną w czasie pierwszej wojny światowej. Następnie pracowała w nowo powołanym instytucie Radowym. Zmarła w 1934 roku z powodu ostrej białaczki leukopenicznej. Jako przyczynę wskazuje się wieloletni kontakt z pierwiastkami promieniotwórczymi, jednak współcześni naukowcy przychylają się bardziej do tezy, że było to związane z nadmiernym kontaktem z promieniami rentgenowskimi. Biografia rozszerzona Marii Skłodowskiej-Curie Maria Skłodowska-Curie urodziła się 7 listopada 1867 r. w Warszawie, w Królestwie Polskim, które było wówczas częścią Imperium Rosyjskiego. Pochodzenie Pochodziła z drobnej szlachty (herbu Dołęga po ojcu, Topór po matce), będąc w rodzinie piątym i ostatnim dzieckiem. Rodzina miała tradycje pedagogiczne, ponieważ nauczycielem był zarówno jej dziadek, jak i ojciec, który specjalizował się w matematyce i chemii. Dom w którym dorastała, był przesiąknięty duchem patriotyzmu. W kierunku pedagogicznym udali się również członkowie jej rodzeństwa, dwoje z nich było lekarzami, a jedna z sióstr pedagogiem. Światopogląd młodej Marii ukształtował się pod wpływem ojca, a także ze względu na stosunkowo młody wiek matki, w którym odeszła na gruźlicę. Wówczas to, śladami ojca, została ateistką, lub, według niektórych i jej samej – agnostykiem. Edukacja i światopogląd Maria podjęła naukę w gimnazjum. To wtedy odeszła matka i siostra. Znała już wówczas cztery języki obce oraz matematykę, co było powodem udzielania przez nią korepetycji. Ostatecznie w wieku lat szesnastu określiła się jako ateistka, miejsce wiary i Boga, tak obecnego w życiu jej głęboko wierzącej matki, zastąpiła nauka. Ukończyła szkołę średnią w Warszawie ze złotym medalem, po czym przez osiem lat była nauczycielką, w tym również osobistą nauczycielką i guwernantką szlacheckich rodzin. Młodzieńcza miłość Osiemnastoletnia Maria Skłodowska była guwernantką w miejscowości Szczuki koło Ciechanowa u państwa Żorawskich, którzy dzierżawili tą wioskę. Byli ludźmi majętnymi. Maria zakochała się w synu Źorawskich, Kazimierzu. Był on dziewiętnastoletnim studentem matematyki. Francoise Giroud, biografka noblistki pisała o nim: był to piękny chłopiec, pełen uroku, zręczny łyżwiarz, świetny tancerz, dobra partia, na którą czyhały wszystkie matki w okolicy. Zakochali się w sobie i postanowili się pobrać, lecz na przeszkodzie stanęli rodzice Kazimierza, którzy uważali że ich syn nie powinien się żenić z osobą o tak niskim statusie społecznym i nie posiadającą żadnego majątku. Lucjan Biliński powiedział: Być może, gdyby była jego żoną nie poszłaby tak daleko w głąb nauki, a na pewno nie zostałaby noblistą. Ale może byłaby szczęśliwsza w życiu. Maria poświęciła się studiom. Wstępne przygotowania do badań eksperymentalnych z chemii i fizyki odbyła w laboratorium przy Muzeum Przemysłu i Rolnictwa w Warszawie. Emigracja Trafiła następnie do siostry do Paryża. Towarzyszyła temu powzięta lata wcześniej umowa z siostrą, w myśl której ta pomoże Marii w momencie gdy wykształci się sama za granicą, i tak też się stało. W latach 1891-95 r. Maria studiowała na Wydziale Matematyczno – Przyrodniczym w Sorbonie. Jej nauczycielami byli nauczyciele wybitni, o światowej sławie. Grała jednocześnie w ramach swoistej odskoczni w amatorskim teatrze. Poznała wtedy chociażby Jana Paderewskiego, z którym łączył ją patriotyzm. W efekcie poświęcona naukom otrzymała licencjaty nauk fizycznych i matematycznych. Na swej drodze poznała też Gabriela Lipmanna, który wspomógł ją w zdobyciu stypendium naukowego, co też się stało, a dzięki czemu mogła się poświęcić badaniom nad magnetyzmem równych rodzajów stali. W domu prof. Kowalskiego tymczasem poznała o osiem lat starszego Piotra Curie, z którym szybko znalazła wspólny język, a to ze względu na tożsame zainteresowania oraz jego spore osiągnięcia naukowe dotyczące piezoelektryczności lub, od jego nazwiska, odkrywcą „prawa Curie”. W dniu 26 lipca 1895 roku w merostwie Sceaux pod Paryżem odbył się ich ślub cywilny, a Maria przyjęła obywatelstwo francuskie. Był to skromny ślub, a w podróż poślubną udali się oni na rowerach. W roku 1897 na świat przyszła ich córka Irene. Praca Pierwsza samodzielna praca Marii Skłodowskiej-Curie związana był z jej przewodem doktorskim, a sama praca na temat promieniotwórczości (wtedy to zaproponowała nazwę „promieniotwórczość”). Bezpośrednimi badaniami, które stanowiły ówczesną bazę naukową były dokonania Henri’ego Becquerel’a na temat właściwości soli uranu i ich silnej fosforescencji. Ogłosił on wszakże, iż na podstawie jego doświadczeń można wnieść o istnieniu nowego, nieznanego promieniowania. Dowodził to na podstawie prac z zaczernianiem kliszy fotograficznej i obserwacji procesów jonizujących powietrze. Stąd to promienie Becquerela zostały podstawą dalszych prac Marii Curie-Skłodowskiej. Przy czym okazało się, że w swoich pracach Skłodowska zerwała z praktykami ówczesnych badaczy nowych promieni. Maria Curie-Skłodowska użyła bowiem do swych badań elektrometru, urządzenia precyzyjnego i czułego, a to zamiast metody fotograficznej, która ze względu na jakość ówczesnych klisz dawała, słusznie wnioskując, tylko wyniki jakościowe, wyniki niepowtarzalne i często błędne. Ponadto towarzyszyło jej silne postanowienie, aby w tym celu postawić na badania dostępnych minerałów, skał i innych substancji. Kierunek badań To zerwanie z przeszłością od razu przyniosło przełomowy wynik. Wpierw przyjęła, iż natężenie promieni Becquerela zależy od zawartości uranu w próbce i jest do niej proporcjonalne. To spostrzeżenie pociągnęło za sobą wyciągnięcie słusznego wniosku, że zawartość uranu oraz wspomniana proporcja jest zasadniczą właściwością atomową uranu. Kolejnym osiągnięciem Marii było udowodnienie, że poza uranem także tor emituje promieniowanie. Ale to nie koniec, by nie powiedzieć, że był to dopiero początek. Otóż kazało się wkrótce, że natężenie promieniowania w różnych minerałach zawierających uran nie jest proporcjonalne do zawartości tego pierwiastka. I to właśnie było rewolucyjne, bowiem na tej podstawie badaczce udało się wysunąć śmiałą hipotezę, że istnieje nowy, nieznany pierwiastek promieniotwórczy, którego obecność zmienia kształt otrzymywanych parametrów. Jakkolwiek dzięki systematycznym badaniom stwierdziła promieniotwórczość toru, to odkrycia takiego niezależnie dokonał również niemiecki fizyk Gerhard Schmidt, utrwalając tylko częściowo, a w dodatku błędne wyniki Becquerela. Praca Skłodowskiej poparta aktywnością w tym zakresie również jej męża właśnie to miała wkrótce podważyć. Odkrycia Maj 1898 roku był przełomowy, małżeństwo bowiem ponownie skierowało uwagę badaczy na promienie Becquerela. Dwa miesiące później, po niezwykle uciążliwej pracy mającej na celu wydzielenie poszukiwanej substancji z blendy smolistej, małżonkowie Curie donieśli o odkryciu nowego pierwiastka promieniotwórczego. – Niektóre rudy, zawierające uran i tor (blenda smolista, chalkolit, uranit), są bardzo aktywne pod względem emisji promieni Becquerela – opisywali w doniesieniu. – W poprzedniej pracy jedno z nas wykazało, że ich aktywność jest nawet większa od aktywności uranu i toru i wyraziło opinię, że fakt ten należy przypisać jakiejś innej, nadzwyczaj aktywnej substancji, która znajduje się w tych rudach w bardzo nieznacznej ilości – brzmiało wyjaśnienie. – Przypuszczamy, że ciało, które wyodrębniliśmy z blendy smolistej, zawiera nieznany jeszcze metal, zbliżony do bizmutu pod względem właściwości chemicznych. Jeśli istnienie tego metalu się potwierdzi, proponujemy dla niego nazwę «polon» od nazwy ojczyzny jednego z nas. Trud emancypacji Na nieco inne spojrzenie w związku z karierą i osiągnięciami Skłodowskiej można pokusić się przez wzgląd na spojrzenie współczesnych krajowych ośrodków naukowych. Kluczowym źródłem może być chociażby Uniwersytet Marii – Curie Skłodowskiej, który zwraca uwagę na pewien aspekt pracy swego patrona: – W okresie, gdy kobiety miały trudności z dostaniem się na wyższe uczelnie i kiedy odmawiano im wielu praw, zwłaszcza studiowania nauk ścisłych na równi z mężczyznami, wielu ludziom wydawało się mało prawdopodobne, by wspaniały pomysł systematycznego badania promieniotwórczości mógł się zrodzić samodzielnie w głowie młodej Polki. Jest to tymczasem prawda, ponieważ wśród Francuzów tamtego czasu częste było takie oto przekonanie, że to wybitny uczony Piotr Curie jako autor rzeczywisty osiągnięć podsunął swej żonie temat badań i czuwał nad nimi, natomiast Maria pełniąc tylko rolę pomocniczą zademonstrowała efekty jego pracy światu nauki. Dziś, z perspektywy czasu, oraz całości źródeł, do których dostęp jest względnie powszechny, widać jednak dobitnie, że wszystkie znane fakty świadczą o błędach i niesprawiedliwości ówczesnych pochopnych sądów. Maria Skłodowska-Curie, podkreślała, że odkrycia w dziedzinie promieniotwórczości są wspólnym dziełem jej i jej męża. Warto podkreślić przy tym z całą mocą, że kierunek badań i zagadnienie promieniotwórczości jako takiej wybranych substancji, oraz metody pracy nad nimi, były i na zawsze pozostaną autorstwa Marii Skłodowskiej-Curie. Ten fascynujący temat Skłodowska zaszczepiła następnym pokoleniom badaczy, którzy mogli w ten sposób tylko potwierdzić prawdziwość tez wyprowadzonych z jej badań. Pierwsza Nagroda Nobla Rok 1903 przyniósł małżeństwu Curie Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki. Małżeństwo cieszy się sukcesem, Maria podróżuje odbierając w różnych ośrodkach uniwersyteckich miast europejskich nagrody i wyróżnienia. W roku 1904 na świat przychodzi druga córka Marii i Piotra – Eve. Śmierć męża Dobrą passę życiową przerywa jej niesłychany dramat i tragedia w postaci śmierci męża w roku 1906. Zginął on w trywialny sposób – zamyślił się przechodząc przez ulicę i wpadł pod wóz zaprzężony w konie. Poturbowany przez kopyta upadł, a koło wozu zmiażdżyło mu czaszkę. Maria Curie-Skłodowska załamana po wypadku pisała: „zgasła we mnie cała chęć do życia”. Maria przez rok zamieszczała osobiste wpisy w tzw. „Dzienniku żałobnym”. Rząd chciał jej przyznać emeryturę po zmarłym mężu, jednak odpowiedziała, że sama potrafi się utrzymać i zapewnić godny byt swoim dzieciom. Po tragicznej śmierci męża Maria Skłodowska-Curie opiekowała się dwójką małych dzieci oraz kontynuowała działalność naukową i dydaktyczną. Miesiąc po śmierci męża otrzymała po nim katedrę fizyki, co sprawiło, że została pierwszą kobietą profesorem, wykładającą na Sorbonie. Skandaliczny romans W latach 1910-1911 Maria Skłodowska-Curie wdała się w romans w francuskim fizykiem Paulem Langevinem. Był on żonaty i miał czwórkę dzieci. Rozpoczęła się w związku z tym wielka burza w którym brali udział Maria, Paul i jego żona. Uczestniczyły w nim media, a jeden z artykułów spowodował, że przed domem noblistki pojawił się tłum z okrzykami „Precz z cudzoziemką!”, „Złodziejka mężów!”. Rozgłos sprawił, że ich romans się zakończył, jednak w najgorętszym momencie tej sprawy Maria otrzymała informację z Komitetu Noblowskiego, że otrzymuje Nagrodę Nobla w dziedzinie chemii. Wieści o skandalu obyczajowym dotarły do szwedzkiej opinii publicznej. Christopher Aurivillius, sekretarz szwedzkiej Królewskiej Akademii Nauk pełen obaw o to co może stać się podczas odbierania Nagrody próbował odwieść ją od przyjazdu, jednak Maria przyjechała do Sztokholmu i przywitano ją z szacunkiem, a Szwedzkie Zrzeszenie Kobiet Uczonych wydało na jej cześć bankiet. Druga Nagroda Nobla W 1911 r. została uhonorowana drugą Nagrodą Nobla, tym razem z chemii. Droga do tego odznaczenia nie była jedna usłana różami. Oto zanim się to stało Maria Skłodowska-Curie zdążyła otrzymać w swych badaniach nowe substancje, podała też definicję międzynarodowego wzorca radu. Ponadto brała także czynny udział w konferencjach i spotkaniach międzynarodowych brała udział w słynnej na świecie konferencji Solvaya. I jakby tego było mało wspólnie z grupą przyjaciół odnalazła czas i zaangażowanie, aby stworzyć szkołę, gdzie dzieci uczono według metod całkiem nowatorskich, bo w laboratoriach, muzeach, teatrach. Nie tylko szowinizm.. A mimo to w 1911 Maria zgłaszając swoją kandydaturę do Francuskiej Akademii Nauk, przepadła w głosowaniu, co zostało jakby naturalne i konsekwentne z czysto pragmatycznych pobudek francuskiego środowiska naukowego. Otóż była po pierwsze kobietą, po drugie Polką, z kraju nieistniejącego, w dodatku pod berłem rosyjskiego Cara, to jeszcze oprócz seksizmu i ksenofobii doszły w trakcie aspekty antysemickie, bowiem podejrzewano ją o żydowskie pochodzenie. Sam fakt, iż została pierwszym człowiekiem wyróżnionym Nagrodą Nobla dwukrotnie i pierwszą kobietą laureatką Nobla w dziedzinie chemii, nie był jednak na tyle silny, aby pokonać siłę stereotypów tkwiących w umysłach twardogłowych i pełnych uprzedzeń, mimo że na ustach wielu z nich wybrzmiewało jak zwykle francuskie: „Wolność, Równość, Braterstwo”. Tymczasem Skłodowska poświęciła się działalności organizacyjnej i społecznej, współpracując i tworząc Pracownie Radiologiczną Towarzystwa Naukowego Warszawskiego. W wyniku jej usilnych, i jak można sobie wyobrazić, trudnych starań, jednak w roku 1912 rozpoczęto zgodnie z jej wolą budowę Instytutu Radowego w Paryżu, w którym zorganizowała dział badań nad fizycznymi i chemicznymi właściwościami ciał promieniotwórczych, dając też początek działowi biologicznemu w tejże jednostce. Działalność w czasie I wojny i po niej Podczas I wojny światowej nie pozostała obojętna – zorganizowała bowiem, i jako kierowniczka zaangażowała się w służbę rentgenowską ministerstwa spraw wojskowych. Dzięki jej staraniom powstało około 200 nowych lub ulepszonych stacji radiologicznych. Przekazała armii, dodajmy, że francuskiej, 20 ruchomych ambulansów rentgenowskich. Zaznaczył się w dorobku radiologicznym francuskim również rok 1916, kiedy to dzięki staraniom Skłodowskiej powstał, po pierwsze – pierwszy we Francji wydział radiologiczny, a po drugie oddział radioterapii w Instytucie Radowym. Na szczęście z jej talentu mogła skorzystać również odrodzona Polska, ponieważ powzięto z sukcesem budowę placówki naukowo leczniczej Instytutu Radowego w Warszawie. Jego otwarcie sygnowała swoją osobistą obecnością. Dzięki temu mogło też dojść w roku 1947 do powstania jego filii w Gliwicach, a w 1951 r. w Krakowie. Choroba i śmierć Maria podczas swojej ostatniej podróży do Polski w 1932 roku spotkała swoją dawną miłość, Kazimierza Żórawskiego. Był on wówczas wybitnym matematykiem i rektorem Uniwersytetu Jagiellońskiego. Zaprzyjaźnili się znowu. Pocieszał ją w chorobie i przekonał, aby odkryła przed światem swoją najbardziej skrywaną tajemnicę mówiącą o tym, że rad jest szkodliwy. Pomimo choroby i śmierci wielu pracowników laboratoriów radowych na całym świecie Maria nie dopuszczała do siebie tej myśli lub ukrywała prawdę. Dobrze się stało, że spotkała pod koniec swojego życia swoją pierwszą miłość. Skutki zabrania tej tajemnicy do grobu mogłyby być tragiczne dla wielu uczonych, i nie tylko dla nich. Była jedną z pierwszych śmiertelnych ofiar choroby popromiennej. W wyniku kilkudziesięcioletniej pracy z pierwiastkami takimi jak uran, rad i polon. Maria Skłodowska-Curie zmarła w wieku 67 lat, 4 lipca 1934 roku. Powodem była ostra białaczka leukopeniczna na tle nabytej pancytopenii, a to w wyniku poddania się Skłodowskiej długotrwałemu oddziaływaniu promieniowania jonizującego. Jednak współcześni naukowcy przychylają się raczej do tezy, że to nie badania nad uranem i radem doprowadziły do choroby Marii, lecz jej humanitarna działalność w czasie I wojny światowej. Maria wraz z towarzyszącą jej córką Irene, która została później naukowcem, zajmowały się szkoleniem personelu medycznego w korzystaniu z urządzeń rentgenowskich, za pomocą których odnajdywano odłamki w ciałach rannych żołnierzy. Wykonały setki prześwietleń, co prawdopodobnie uratowało życie wielu rannych żołnierzy. Badanie pojedynczego żołnierza trwało pół godziny, lecz osoby obsługujące aparat otrzymywały dawkę promieniowania wielokrotnie. Współcześni specjaliści wskazują, że to właśnie ta praca doprowadziła do choroby popromiennej Marii, zwłaszcza że Irene również zmarła na białaczkę, choć w pracy nad promieniotwórczością używała ekranów i fartuchów ochronnych. Pochowano ją na cmentarzu w Sceaux obok męża Pierre’a. 20 kwietnia 1995 r. szczątki Marii i Pierre’a Curie przeniesiono do Panteonu w Paryżu, co jest zaszczytem związanym z ich zasługami dla nauki. Ciekawostki o Marii Skłodowskiej-Curie Jako jedyna kobieta w historii otrzymała Nagrodę Nobla dwukrotnie, a jako jedyna uczona otrzymała te Nagrody w dwóch różnych dziedzinach nauk przyrodniczych. Była jedną z pierwszych kobiet, które uzyskały prawo jazdy. W dodatku zrobiła również prawo jazdy na samochody ciężarowe. Szkoci w 2015 roku uznali ją za najbardziej wpływową kobietę 200-lecia, a w rankingu przeprowadzonym w Wielkiej Brytanii zajęła drugie miejsce (tuż po Margaret Thatcher). Maria Skłodowska-Curie poznała w 1909 roku podczas obchodów 350-lecia Uniwersytetu Genewskiego Alberta Einsteina, co następnie przerodziło się w długotrwałą znajomość, pełną przyjaźni. Kiedy Einstein zabiegał o stanowisko profesora na Politechnice w Zurychu to Curie-Skłodowska napisała list rekomendujący go na stanowisko. W 1913 roku Maria z córkami i Albert ze starszym synem wybrali się w Alpy. Ewa Curie wspominała, że podczas tej wycieczki Maria i Albert zazwyczaj szli z przodu, dyskutując na tematy naukowe. Przyjaźnili się oni raczej na gruncie towarzyskim, a mniej na gruncie naukowym, gdyż pola ich zainteresowań badawczych nie pokrywały się, a korespondencja nie wskazuje, aby wymieniali ze sobą jakieś naukowe idee. Albert Einstein po śmierci Marii w roku 1934, mówił na uroczystości w Nowym Jorku jej poświęconej , że miał szczęście być związany z nią wzniosłą oraz pogodną przyjaźnią i podziwiał zawsze jej wybitną osobowość. Wskazywał na jej wymagania wobec siebie, skromność, obiektywizm i oddanie społeczeństwu. Zauważył, że gdyby chociaż część tych wartości była obecna wśród europejskich intelektualistów to Europę czekałaby lepsza przyszłość. Maria i Piotr w podróż poślubną po Bretanii wyruszyli na rowerach. Córka Marii i Piotra – Irene, otrzymała z mężem Fryderykiem Nagrodę Nobla w 1935 roku za odkrycie zjawiska sztucznej promieniotwórczości. Noblistą został również mąż Eve, drugiej córki państwa Curie, Henri Labouisse. Otrzymał pokojową Nagrodę Nobla jako przewodniczący UNICEF. Eve miała w zwyczaju żartować, że przynosi wstyd swojej rodzinie, ponieważ jako jedyna nie dostała Nobla. Była za to osobą długowieczną i dożyła 103 lat, umierając w 2007 roku. Wśród przyjaciół Marii było aż 5 prezydentów: prezydenci Polski – Stanisław Wojciechowski i Ignacy Mościcki, prezydenci USA – Warren Harding i Herbert Hoover oraz prezydent Czechosłowacji – Tomáš Garrigue Masaryk. Piotr Curie przeprowadził na sobie eksperyment zbliżenia do skóry własnej ręki próbki radu, co wywołało głębokie oparzenie. Obserwował on ranę i opisywał proces jej powstawania i gojenia, sporządzając szczegółowe notatki. Te eksperymenty naprowadziły lekarzy na pomysł wykorzystania pierwiastków promieniotwórczych do leczenia chorób skóry, w tym nowotworów. Noblistka podpisywała się na wiele sposobów: Madame Curie, Marie Curie, Marie Curie-Skłodowska, Marie Skłodowska-Curie czy nawet Madame Pierre Curie. Najczęściej przyjmowała wersję Curie-Skłodowska, co wynika z francuskich zwyczajów. Źródła Szkolny Słownik Biograficzny, Wydawnictwo Edukacyjne, Kraków 1996 Oksfordzki słownik biograficzny, Wydawnictwo Świat Książki, Warszawa 1999 Ciekawe artykuły: Niezwykły życiorys: Polub nas: Tagi:
Maria Skłodowska-Curie, booklet DVD Film. Wystawna, międzynarodowa koprodukcja o życiu słynnej polskiej noblistki. Historia niezwykłej kobiety, która nie wahała się iść za głosem
Pytania przygotowujące do konkursu wiedzy o Patronce naszej szkoły, Marii Skłodowskiej-Curie oraz regulamin konkursu plastycznego ogłoszonego z okazji Święta Szkoły. KONKURS WIEDZY: jakim banknocie pojawił się wizerunek Marii Słodowskiej-Curie ? razy i w którym roku została nagrodzona nagrodą Nobla ? kobiet przed Marią Skłodowską – Curie zdało egzamin wstępny na wydział fizyki i chemii Sorbony ? zajmowała się Maria Skłodowska –Curie w czasie  wojny światowej ? 5. Ile rodzeństwa miała Maria Skłodowska-Curie ? 6. Gdzie została pochowana Maria Skłodowska-Curie ? nazwę pierwiastka nazwanego na część małżonków Curie. którym roku odkryto Rad ? dzisiaj nazywa się Instytut Radowy założony 29 maja 1932 ? nazywa się jedyny obecnie działający polski reaktor Jądrowy ? to jest Skłodowskit ? jakich okolicznościach zmarł Piotr Curie ? jakim mieście znajduje się Uniwersytet Marii Skłodowskiej –Curie ? dokładną datę śmierci Marii Skłodowskiej-Curie. 15. W jakim mieście urodziła się Maria Skłodowska –Curie ? nazywa się uniwersytet w Paryżu, na którym studiowała Maria Skłodowska-Curie ? kierunek studiowała Maria Skłodowska-Curie ? nazywają się pierwiastki odkryte przez Marie Skłodowską-Curie ? dzieci miała Maria Skłodowska-Curie i jakie nosiły imiona ? badania rozpoczęła Maria Skłodowska-Curie po zdaniu licencjatu z matematyki ? Maria Skłodowska-Curie spotkała po raz pierwszy Piotra-Curie ? 22. W którym roku przypadła setna rocznica otrzymania pierwszej Nagrody Nobla przez Marie Skłodowską-Curie ? 23. W jakim mieście znajduje się pomnik Marii Skłodowskiej-Curie ? zajmowali się rodzice Marii ? liczne rodzeństwo miała Maria ? kogo mieszkała Maria pobierając nauki w Paryżu ? nazywa się stypendium uzyskane przez Marię, a przyznawane wyjątkowo zdolnym studentom ? wypowiedział te słowa: „Pani Curie jest z wszystkich ludzi na świecie-jedynym nie zepsutym przez sławę człowiekiem’’ ? czym polegał pakt zawarty między siostrami Bronią i Marią ? kontynuował badania naukowe Marii Skłodowskiej-Curie ? Biografia: Marii Skłodowskiej-Curie Autor: Notatki Isabelle Chavannes z 1907 roku Skłodowska-Curie Autor: Laurent Lemire 3. Maria Skłodowska-Curie i Promieniotwórczość Autor: Józef Hurwic 4. Maria Skłodowska-Curie Autor:Helena Bobińska 5. Maria Skłodowska-Curie Opowieści o ciekawości Autor: Natalia Dueholm, Arkadiusz Gacparski odkrycia Maria Skłodowska-Curie i Promieniotwórczość. Autor: Ian Graham 7. Skłodowska-Curie Autor: Małgorzata Sobieszczak-Marciniak wszech czasów Autor: Przemysław Zdrok Autor: Wanda Żółkiewska 10. Maria Skłodowska-Curie Autor:Helena Bobińska w Internecie pytania do pobrania REGULAMIN KONKURSU WIEDZY O MARII SKŁODOWSKIEJ-CURIE. Konkurs przeznaczony jest dla chętnych uczniów klas IV-VI. Uczniowie zgłaszają chęć przystąpienia do konkursu do pani B. Zwolińskiej. Zakres materiału umieszczony jest w postaci pytań i bibliografii na stronie internetowej Szkoły Podstawowej w Zawieprzycach. Konkurs przeprowadzony będzie w formie dwudziestu otwartych pytań . Za każdą poprawną odpowiedź można otrzymać jeden punkt. Prace będą sprawdzone przez komisję w składzie M. Charlińska-Cynke, B. Zwolińska, B. Piech. W razie jednakowej ilości punktów przewiduje się dogrywkę w postaci pytań ustnych. Konkurs wygrywają trzy osoby, które zdobędą największą ilość punktów, zajmując odpowiednio I, II, III miejsce. Zwycięzcy zostaną uhonorowani nagrodami. Konkurs odbędzie się 21 listopada 2016 r., a wyniki ogłoszone zostaną 24 listopada 2016, w trakcie trwania uroczystości święta szkoły. REGULAMIN KONKURSU WIEDZY do pobrania KONKURS PLASTYCZNY: SZKOLNY KONKURS PLASTYCZNY „PORTRET PATRONA SZKOŁY” REGULAMIN Zadaniem konkursu jest przygotowanie portretu patronki szkoły z wykorzystaniem różnych środków plastycznych. Prace powinny być artystyczną wypowiedzią uczestnika konkursu na temat patronki szkoły- portretu Marii Skłodowskiej-Curie, osobista refleksja nad jej cechami (cechy wyglądu, cechy charakteru, emocje postaci, strój). Konkurs powinien skłonić dzieci do poszukania wiadomości o patronce szkoły. Termin konkursu: 2016r – 2016r Nauczyciele odpowiedzialni za organizację konkursu: Danuta Kuś Agnieszka Zarzycka Jadwiga Słomka Bernardeta Zwolińska I. Organizator konkursu Organizatorem konkursu jest Szkoła Podstawowa Skłodowskiej-Curie w Zawieprzycach. II. Cele 1. Tworzenie wizerunku patrona szkoły. 2. Promocja patrona. 3. Poszerzenie wiedzy historycznej o patronie szkoły. 3. Zachęcenie dzieci i młodzież do aktywnego udziału w konkursie. 4. Twórcza organizacja czasu wolnego. 5. Kształtowanie wyobraźni plastycznej. III. Warunki uczestnictwa w konkursie 1. W konkursie mogą brać udział dzieci z oddziału przedszkolnego, zerówki, klas I-III Szkoły Podstawowej im. Marii Skłodowskiej-Curie w Zawieprzycach, którzy zapoznali się z regulaminem konkursu. 2. Prace konkursowe należy realizować indywidualnie lub zbiorowo. 3. Prace konkursowe należy składać zgodnie z wymaganiami zawartymi w regulaminie. 4. Uczestnictwo w konkursie jest równoznaczne z akceptacją warunków konkursu. IV. Uczestnicy 1. W konkursie może wziąć udział każdy, kto w wyznaczonym terminie złoży wykonaną pracę, 2. Uczestnicy zostaną podzieleni na 2 grupy wiekowe: grupa I – przedszkole i zerówka grupa II – klasy I-III V. Prace konkursowe 1. W ramach konkursu mogą zostać wykonane prace plastyczne w dowolnej technice (np. rysunek, prace malarskie, collage, grafika). 2. Format pracy: A3. 3. Każda praca zgłoszona do konkursu powinna być opisana, tzn.: ▪ imię i nazwisko ▪ klasa VI. Miejsce i termin składania prac konkursowych 1. Prace należy składać do dnia 21 XI 2016r. w pokoju nauczycielskim (III piętro). 2. Prace konkursowe, nie spełniające wymagań, o których mowa w regulaminie konkursu, nie będą podlegały ocenie Komisji Konkursowej. 3. Prace dostarczone po terminie nie będą oceniane. VII. Zasady przyznawania nagród Prace zostaną ocenione przez komisję według następujących kryteriów: – zgodność z tematem, – oryginalność środków wyrazu: kompozycja, gama kolorystyczna, technika wykonania. 1. Spośród prac biorących udział w konkursie, z każdej z grup wiekowych wybrane zostaną po 3 zwycięskie osoby . 2. Laureatom zostaną przyznane nagrody oraz pamiątkowe dyplomy. 3. Wszystkie prace zostaną zaprezentowane na wystawie pokonkursowej. Życzymy wszystkim ciekawych prac !!! Regulamin konkursu plastycznego do pobrania
Maria Salomea Skłodowska-Curie Urodzona 7 listopada 1867 w Warszawie, zmarła 4 lipca 1934 w Passy – wywodząca się z Polski (z Królestwa Polskiego) francuska uczona, fizyczka i chemiczka, dwukrotna noblistka. Dzieciństwo i młodość w Polsce Gdy Maria miała 10 lat rozpoczęła naukę na pensji dla dziewcząt, którą wcześniej
Maria Skłodowska- Curie was the first woman, who was awarded the Nobel Prize in Physics in 1902. She got it together with her husband and Henri Becquerel for the discovery of radioactivity. She worked in Paris, together with her husband- Pierre Curie. In 1906 she got a job as a lecturer at the Sorbonne University. . 303 533 304 284 99 792 54 55

maria skłodowska curie prezentacja dla dzieci